Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel
(1858)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 170]
| |
Vander gaven der Starcheit. C. XXX.1Hier na volcht die seste lampte, dat es die leste cierheit 2ons candelaren ter rechter siden. Met deser lampten verstaen 3wi die gave der starcheit Goods, die ons van binnen beruert 4ende eisct ons altoes verhavenheit van moede boven alle 5die dinge, die Gode ongelijc sijn; ende si leert ons oec 6dat wi van ons selven niet en houden, noch van onsen 7vermogene, maer dat wi ons vri willens geven in die 8mogentheit Goods, ende dat wi alle onse vermogen daer 9inne funderen: soe sijn wi seker in allen striden. Want wille 10wi desen eiscene gehoersam sijn, soe wert onse vrie wille 11geenecht der cracht ons Heren; ende dan gevuelen wi rechte 12penitencien die ons eve nemt twivel ende vaer, ende 13wanderbaerheit van willeGa naar voetnoot(1), ende stedecht ons in die gave 14der starcheit Goods. Ende in deser starcheit werden wi 15versekertGa naar voetnoot(2), dat wi nemmermeer vallen en selen in doet- 16sonden; ende hier ute onsprinct die seste hoeft doecht, dat 17es eersame groetmoedecheitGa naar voetnoot(3), ende overmids dese groet- 18moedecheit versmade wi lichte al dat sondelec es, ende al 19verganclecheit die wegen wi cleineGa naar voetnoot(4); want wi en rokens 20nietGa naar voetnoot(5), ende hieromme en ontsien wi niemeneGa naar voetnoot(6), wi en 21hopen oec in niemene dan in Gode allene, wi en achten 22niemene groet dan Gode allene. Want eersamheit van | |
[pagina 171]
| |
1moedeGa naar voetnoot(1), geenecht metter cracht ons Heren, verheft ons 2boven alle creaturen; ende si eisct ons dat wi Gode dienen, 3danken, loven ende anebeden. Soe hebben wi olie des 4ewech levens in onse seste lampte; want loven wi Gode 5met vrien moede, met op gerechten crachten, ende met allen 6onsen werken, soe sijn wi levende starc ende onverwinlec, 7ende soe wi dan meer becoert werden, soe wi starker sijn, 8want wi striden met der cracht Goods, die onverwinlec es. 9Ende altoes sal onse hoge moet te Gode opgaen met eersamen 10love; soe sijn wi gesalfde coninge, ende vechten altoes 11victorie, ende bringen levende olie onser salecheit, eest dat 12wi daer inne hebben dat lenement rechter meiningen, dat es 13dat onse groetmoedecheit gevuelen sal dat God sunder mate 14meer loefs ende eren werdech es, dan alle creaturen geleisten 15mogen. Ende hier omme en connen wine niet volloven, 16want alse wi anesien sine groetheit, soe werden wi soe 17eenvuldech, dat wi verliesen alle wise ende maniere, ende 18en wetene hoe gelovenGa naar voetnoot(2). Ende hier omme, al lovende 19gebreken wi altoes in sinen love, ende al gebrekende gevult 20onse geest vrouden ende salecheiden; ende daer ane wert 21onse lenement onsteken met nuwer cracht, ende dan wert 22onse moet van nuwes verstormtGa naar voetnoot(3); ende alsoe bringen wi 23altoes olie van nuwen love, ende spreken met Marien: Mine 24ziele loeft groetlec den Here, ende mijn geest heeft heme 25verblijt in Gode, die mine salecheit esGa naar voetnoot(4). Ende dit es 26·j· hemelsch leven. |
|