Wilhem de Derde

[p. ***3r]

In Nobilissimi Poëtae Lucae Rotgansii Gulielmum III. Carmini heroico expressum.

BElgica se dudum magno jactabat Alumno,

Laetaque erat tantum se genuisse Ducem.

Pellaeum Juvenem quid, mendax Graecia, dixit,

Roma quid invicti Caesaris arma crepas?

Inclytus Auriaco prognatus sanguine Princeps

Verior est Batavi gloria lausque soli.

Hic unus veterum Regum monumenta Ducumque.

Vincit, & hos ipsos post sua terga videt:

Assensere omnes: & toti, qua patet, orbi

Belgica tam claro visa beata Duce.

Unica res deerat; Vates, qui Principis acta

Conderet, in magnos sufficeretque sonos.

Qui pede Maeonio Mavortia facta referret,

Virgiliique modis grande moveret epos.

Sensit, & erubuit; digno praecone quod orba,

Qui caneret tanti Principis arma, foret.

Et mihi materiem cum det Gulielmus opinam,

Non deerit Patriae laus, ait, ista meae.

[p. ***3v]

 

Sed neque de medio (nam nulla hinc gloria) vates,

 

Qui caneret tenui carmine bella, placet.

 

Lassaret rerum communes turba Poëtas,

 

Frangeret infirmas sarcina tanta manus.

 

Rotgansi Clio (nam sufficit illa labori)

 

Principis indomiti fortia gesta canat.

 

Illi Pegasides sublimia carmina dictant,

 

Auratamque dedit flavus Apollo lyram.

 

Jamque opus aggreditur magni Rotgansius oris,

 

Nec premit impositum nobile pectus onus.

 

Belgica tolle caput; gemino praesignis honore,

 

Auriaci cunis nobilitata Ducis.

 

Nec minus ingenio sublimis clara Poëtae

 

Belgica sidereum tolle, superba, caput.

Petrus Burmannus .