Surinaamsche mengelpoëzy

[p. 260]

Reden
waarom men my belet met Rosinda in den echt te treeden.

Ik zat, by ryzen van een' frisschen morgenstond,

In 't lommerryk prieel, myn heillot te overdenken,
En dacht, ô welk geluk komt my de Hemel schenken

In 't nut bebouwen van de jonge bykorf's grond!

'k Leef vorstlyk in deez' hof: geen vorst kan trotscher leeven:

De slaaven zyn om zeerst tot mynen dienst gereed;

De magazynen zyn met overvloed bekleed;

Myn huis is een paleis, gesticht in vruchtbre dreeven;

Myn tuin, de jagt, het woud, de groene koffiboom,

De oranjelaanen, en de Commewynsch stroom,

Zyn tafereelen, vol van zielsbekoorlykheden!

Wie zou nu denken dat Gomarus en Armyn,

In zo veel wellust, my tot hinderpaalen zyn?

Hun twist belet my met Rosinde in d'echt te treede.