Wordingen. Een cyclus van liefde en vertrouwen

[p. 161]

XI

Donkerder zijn de dagen dan z' ooit waren,
zwaar is het Gods gelaat, het blinkende,
te zien lichten in de vuile, stinkende
wereld en te ruiken de geur van Gods haren.

Moeilijk is het, zich voor de zachte krachten
open te stellen nu, die menschen omzweven;
- de vad'ren noemden ze engelenwachten:
wisselt de naam, d' essentie is gebleven. -
Moeilijk is het, hen niet te verjagen,
wanneer zilvren vleugels hen tot ons dragen,
en nog moeilijker hen niet te bedroeven,
als zij tot ons dalen in deze groeve.

Help, Gij, Naamlooze, ons de zwarte stroomen
niet zwarter nog te maken dan z 'al zijn,
maar in hen te mengen één druppel droomen
van vredes vreugde, één druppel liefdeswijn.
Help ons leven, om hen iets meer gelijk
te maken aan de stroomen in Uw rijk.