Sonnetten en verzen in terzinen geschreven



[pagina 102]
Hij voelt zich zeer verbonden aan zijn medemenschen en wijst ze op 't vermogen hunner ziel. En zooals hij die een vloot geleidt van zwak-bemande schepen, rijkbevracht, niet rust, eer ze in veiligheid zijn gebracht zóó voelt de wijze, opperst in deugdzaamheid verantwoordlijk voor allen die dit wijd water bevaren in den donk'ren nacht dat 's: leven wijsheidloos, en zijn ziel tracht hun licht te wezen in de duisterheid. En als d' aanvoerder, eer de slag aanvangt niet van des vijands macht spreekt tot het heir maar over eer en roem, die elk verlangt: - zóó looft de wijze 's menschen kracht en heer- lijkheid maar de onmacht van den mensch omhangt hij voor diens oog met zwijgen keer op keer.