Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 65]

Hoe wij erkennen of ons weten waarheid is.

Alle waarheid die ik weet is in mij.
Ik heb ze als een deel van mijzelf, ik kan
mijn geest niet denken zonder haar meer dan
zonder het lichaam, waar 'k hem nooit van schei.
Ik voel de waarheid van dit weten bij
al mijn gedachten en zooais een man
zijn zonen aanziet en aan 't kloppen van
zijn hart ze weet zijn zonen, zóó is 't mij.

En altijd is dit weten mijn bezit
als stroom van vreugd die van mijn hart uitgaat:
het niet gedenken sluit de vreugd niet uit.
En wie hieraan mocht twijnen vraag ik dit,
of hij de kracht der zon op zijn gelaat
ook dan niet voelt als hij beide oogen sluit?