Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 59]

Over de vastheid der krachten, die uit liefde voortgekomen zijn.

Als lang, liefdevolle gedachten dringen
in een liefde-begeerig menschenwezen
dan verhoogen zij heel zijn ziel, en deze
verschijnt volmaakter dan die haar omringen.
Want liefde is de hefboom van de dingen
die ze uit verwarring voert naar 't veel-geprezen
bestaan, dat, eenmaal voor den geest gerezen
hem lokt tot vast en evenmatig zingen.

En nimmer vreest hij dat hem zal ontgaan
deze gedaante der dinge' en de wijze
waarop ze in schoonheid rondom hem staan
omdat hij den blik van zijn geest vertrouwt
en voelt op zelf-gevondene bewijzen
de klare wereld steunen, die hij bouwt.