Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 43]

Over de zachte hulp der liefde.

De vaste greep waarmeê verstand de hechte
steun grijpt die weten voor 't hart heeft gesticht,
houdt het niet zoo gedurig opgericht,
als een zachte hand die streelend de slechte
gedachten wegvoert en de wilde legt te
slape' en haast onmerkbaar het werk verricht
van wil te leide' en te houde' in de rechte
banen, waar hij zoo vaak uit werd gelicht.

Want naar goedheid droeg 't hart altijd den wensch,
maar eer ze in een wezen zich openbaarde,
bleek wil, om haar te bereiken, te zwak:
liefde bracht toen de kracht aan die ontbrak,
en de wereld, die wijsheid maar verklaarde,
werd betreden door teerheid voor een mensch.