Sonnetten en verzen in terzinen geschreven

[p. 27]

Over de onzekerheid van deze tijden.

Deze tijden met heftige gebaren
hebben de walmende lichten gedoofd,
die de menschen beschenen, die voorheen waren,
nu zijn ze walmbevrijd en licht-beroofd.
Met aarzelen besteden ze hun jaren,
zwaar valt de keuze aan het bestoken hoofd:
't oude is een gapend pakhuis, leeg van waren,
en vormloos vaag, wat zelf zich 't nieuwe looft.

En déze schuilen nog met hun gedachten
in 't sidderend bouwvallige paleis,
dat uitgewoond werd door vele geslachten.
En gêne, die droom-oogen maakten wijs
de verre wolke' een land vol wond'ren te achten
beginnen hoopvol een vergeefsche reis.