Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 143]

I

Tijdloos Gelaat, dat boven diepten zwijgt
waar 't leven wordt en sterft en stervend wordt,
wendend... Droom, waarheen alles eeuwig stijgt;
Rots, waar het alles eeuwig tegen stort...

Droom van mijn woord - Rots van mijn zang - ik weet
hoe wijd de duizling van uw oogen leeft
over het al, en dat nooit vreugd, nooit leed
die openheden oversluierd heeft.

Want als de tijd mij loslaat, en ik blijf
in duizelende zwevingen, tot ik
plots uit de sidderingen van mijn lijf
stijg, en in de eeuwigheid van 't oogenblik

't eindeloos ruischen van uw zwijgen hoor
door sferen waar geen aardsche stem meer spreekt,
voel ik dat zij mij aan en door zien, dóór
tot in 't hart van mijn hart, dat snikkend breekt.