Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 121]

De Nacht

Door 't waaiend maanlicht is zij weergekomen.
Snel en geluidloos liet zij 't lang gewaad
vallen - ik zag heur haren langs 't gelaat
goudelend naar de blanke borsten stroomen.
Wij hebben 't leven in dien nacht genomen
tot waar het duizlend in den dood vergaat,
en samen stervend bleven we in een staat
van dieper lust en siddrender betoomen.

Tot zij, ontwaakt, nam haar gewaad, en liep
door de open deur naar buiten en heur haren
woeien in 't laatste maanlicht goudlend uit.
Ik zag haar na - een haan kraaide, en zij riep
van ver lachende woorden, en die waren
als een hel wonder van licht en geluid.