Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 120]

De Verschijning

Zij, zij naar wie ik nauw meer durfde hopen,
zag ik in de open glazen deur verschijnen:
zij hief haar hand en hield de lange lijnen
der witte waaiende gordijnen open,
en zag mij aan en lachte, en eindloos hopen
wondde mijn weemoed met haar ijle pijnen;
toen ging zij - 'k zag haar gaan en ver verdwijnen -
't licht woei den dag lang waar zij had geloopen.

En nog in de avond zat ik waar haar luister
lichtend verschenen was voor mijn verlangen -
en hoorde 't sluimrend looveren gefluister
buiten, en zag het onbewogen hangen
en soms even bewegen van de lange
blanke gordijnen in het koele duister.