Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 70]

Tezamen

Laat mij niet zeggen dat dit liefde is -
geef mij maar zacht je kleine warme handen;
wij zullen dwalen door de schemerlanden
waar droomen leven is.

Kijk in mijn oogen en wij zullen stijgen
boven gedachten en hun duisternis,
en bij de huivering die liefde is -
dan... kind, dan zal ik zwijgen.

Ik weet het land waar droomen leven is,
hoog boven de aarde waar de wolken varen,
diep in de zwoelte van je gouden haren
waar geen herdenken is.

Wij zijn een zee van droomen ingedreven,
de wereld wijkt - er zweeft geheimenis
die teeder als een glanzende avond is -
ik weet niet... is dit leven...

ik wil niet zeggen dat dit liefde is,
kind, sluit mijn lippen met je zachte mond;
spraakloos omhelzen is de eenige bond
die droef en toch zoo zalig is.