Verzamelde werken. Deel 1. Verzamelde gedichten. Deel 1. Verzen. De belijdenis van de stilte. Voorbij de wegen

[p. 69]

III

Toen boven uw open oogen
ik mijn oogen open deed,
zag 'k hun diepten traag bewogen
en hun schoonheid overtogen
door een waas van leed.

Kussend heb ik ze gesloten
wijl ik ook mijn oogen sloot,
oogen sluitend gingen groote
ruimten open, glansdoorvloten,
tusschen stilte en dood.

De zeestem, die voor die stond er
de eeuw'ge zang zong om ons heen,
zonk naar stille diepten onder
ons en ons gemeenzaam wonder -
wij bleven alleen.

Toen mijn lippen van uw oogen
weken, en gij ze open deedt,
zag 'k hun schoon zoo onbewogen,
en hun diep zoo onbewogen,
dat in één vloei diep en hoog en
grond en hemel samengleed.