Gedichten. Deel 1
(1930)–Albrecht Rodenbach–
Auteursrecht onbekend
[pagina 105]
| |
Al zingen 't vrije liedWij stappen gerenGa naar voetnoot1) zingend langs de baan,
dat mag in ons de kerelsGa naar voetnoot2) nog verraân,
de kerels ook zij stapten geren aan;
al zingen 't vrije lied.
Koor.
O ja, de kerels nog bestaan:
het staat hun zonen ook nog aan
in schaar te stappen langs de baan,
al zingen 't vrije lied.
Zoo kwamen zij ook van de male weêr,
en lieten klinken, spijts hun graaf en heer,
de scherremsaksenGa naar voetnoot3), 't vreeselik geweer,
al zingen 't vrije lied.
En als het kamp was in KerlingalandGa naar voetnoot4),
de benden kwamen toe van allen kant,
en zwaaiden trots de scherremsaks in d'hand,
al zingen 't vrije lied.
En was de vijand 't bloedig veld ontvlucht,
de schaar kwam weêr; de scherremsaks geducht
klonk weêr op zij, en door die wijde lucht
daar dreunde 't vrije lied.
De kerelsaard blijve in ons hert en daân,
en om te toonen dat wij zoo bestaan,
zoo dreune luid door 't veld en langs de baan
het vrije vlaamsche lied.
|
|