Eene Fransche zonde
Sonnet à l'auteur de ‘Le Foyer et les Champs’.Ga naar voetnoot1)
Peut-être, mon Cousin, avez-vous souvenance
comme, nous promenant nous deux en discutant,
nous rompimes un jour mainte courtoise lance,
vous, jeune fransquillon, moi, jeune flamingant.
Aujourd'hui dans l'ardeur de ma pleine jouvence,
je maudis et l'Idée et la Muse de France,
sentant, moi, pour doubler ma haine de Flamand,
sourdre encore en mon coeur notre sang allemand.
Cependant, quand j'ai lu vos vers, le peut-ont-croire?
mon gaulois de jadis tintant en ma mémoire,
voilà que je me prends à vous faire un sonnet,
et tout en souffrant mal qu'un Rodenbach préfère
au chant du Scalde blond la chanson du Trouvère,
à vous dire: Cousin, c'est beau comme Musset.
1877.
|
-
voetnoot1)
- Wijlen Georges Rodenbach. Het antwoord was:
‘Qu'importe l'idiome, qu'importe le vêtement de la pensée! Nous sommes tous deux prêtres de l'Idéale.’
Albrecht wou zijne vrienden ‘d'expression française’ vlaamsch doen zien en voelen. Zelfs op zijn kamer, werd ‘La Jeune Belgique’ gesticht, en heeft hij grooten invloed op Verhaeren uitgeoefend. Hij wierd ook medeopsteller van ‘La Semaine des Étudiants ‘Alle baten moeten helpen, tot de onbeduidendste toe’, schreef A.R. Hij wou van Leuven een midden maken, waaruit de Vl. Beweging hare werking zou uitzenden. Daarom droeg hij de ‘Vl. Vlagge’ naar Leuven mede en stichtte daarbij zijn ‘Pennoen’, waar hij zijn grootsch en algemeen plan bloot legde tot 't bewerken van een Algemeenen Bond, ten einde de noodige eenheid te vestigen. De politiek heeft thans die eenheid verbroken. Albrecht heeft dat kwaad voorzien, en in eene nota waarschuwde hij voor die verbrokkeling van krachten.
- Wij begrijpen niet waarom in de vorige uitgave dit gedicht werd weggelaten. Het is het eenige Sonnet van A.R. Hij zelf heeft het in zijn bundel geplaatst. Het is daarbij een soort ‘Credo’.
|
Auteursrecht onbekend