Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
AuteursrechtvrijMedijs tranquillus in vndis.OP een vergeten klip in't midden vande baeren
Neptuny, wiens ghewoele nimmer op en hout;
Den ed'len Valck zijn nest uyt voorberading bout,
Niet schreumend' voor de vloedens schricklijcke gevaren,
Noch buijen die zijn nest gestaegh omsing'lend waren
Met bruyzende ghetier, hoe woest, hoe trots, hoe stout;
Vermits hy op het nest zich 't eenemael vertrout,
En kan in rust en lust zijn teelinge bewaren.
Wat leerden ons dit dier? wat werdt hier uyt geleert?
Niet anders als dat wy in d'alderdulste vlagen,
Ia in schip brekings nood, hoe't stormt en hoe't onweert,
Met een gelaten hert 't gheduldelijck verdragen,
't Zy wat ons overwelmdt, 't zy wat ons oock geschiet,
Want wie op God vertrout, en deerden nimmer yet.
|
|