Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 415]
| |
Nusquam tuta fides.DE schalckheyt van 't bedroch leydt wonderbaere laghen,
En heymelycke stricken, listelijck bedocht,
Vermits 't vernuft en list te zamen zijn verknocht,
Ghelyck wy vaecken door de ondervindingh zaghen:
Den Iagher die den haes niet treften door het Iaghen,
Stelt stricken na dat hy het haezens-spoor uyt-zocht,
Waer in de haes zich zelfs, ja ongejaecht, inbrocht.
De anderen die nood hun zelven zouden waghen,
Om d'Elephant te vanghen, mits zy groote schroom
En vreze hebben voor des Elephantens machte:
Zeer list'lijck zy door-zaghen meest den swaersten boom,
Waer 't slapend' dier aen steunt, ja als hy 't minst verwachte,
Verplet zich door 's booms val, dus beurt zeer menichfout,
Dat die gh'ringhst is bedrogen die zich lichtst' vertrout.
|
|