Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 399]
| |
Prudente Simplicitate.DE wijze onnozelheydt is d'alderwaerdste gave
Die schepsel oyt genoot, doch vraegtmen door wat reen?
En waerom ick dit acht het hooghste luck alleen?
Ick zeg, dat schalcke kloeckerts zijn geboeyde slaven
Van't nickerlijck bedroch, ia niemant kan begraven
Hun hertens gronden, mits 't onwaer de waerheyt scheen,
De paden van bedroch zy listelijck betreen,
Om zo te gh'raecken inde voorgenomen haven.
Dees mommery den heylghen Hemel zeer mishaeght,
God wendt zich vande valscheyt, keert zich na de waerheyt,
Onnozelheyt zich nimmer om de loosheyt waeght,
Want in heur hert zy plaetst' de zuyvre waerheyts klaerheyt.
Dus wijz' onnozelheyt voor't waerdste wert bekent,
Onnosel gh'lijck het Duyfken, wijs gelijck 't serpent.
|
|