Eglentiers poëtens borst-weringh

CXVI.

In spe & labore transigo vitam.

ICk arbey, draef, en slaef, 'k ontzie geen woelerijen,

Ick ploegh, ick zaey, ick maey, gestadich werck ick vin,

Het een is schaers ge-eynt of't ander neemt begin,

Ghestadigh my verzelt ghezol en sloveryen,
Den eenen dach en kan den ander niet bevrijen,

Als 't eene is ghedaen is 't ander in myn zin,

De hoop die maeckten my een willighe slavin,

Vermits ick door de arbeydt hope te bedijen,

Zo d'arbeydt my verveelt de hoop het weer verzoet,

Zo swaer is d'arbeydt niet of hoop kan't weer verzachten:

Dus is't de hoop alleen die my arbeyden doet,

VVant door de hoop ick 't loon mijns arbeyts moet verwachten:

Zo dat ick door de hoop lust aen mijn arbeyt geef,

VVaer door ick in arbeyt en in hope leef.