Eglentiers poëtens borst-weringh

[p. 397]

CXIII.

Noli altum sapere.

BEklaghelijck het is dat menschen hun vermeten:

Door trotze mensch'lyckheyt, en ickheyt gantsch verzot

Te tre'en in d'heylighe verburgentheyt van God,

Om zijn verholen en Orak'lens raedt te weten,
Waer door, helaes, zy vaecken zo hun zelfs vergheten,

Dat zy verzuymen gantsch het alderhooghste lot,

Ia vallen in 't beheersch van 't nickerlijcke rot,

Wy zy zo ydel hebben hier hun oeghst versleten.

Van Godts macht spreken zy, maer vrezen niet zijn macht,

Iae willen weten waerom, wat, en hoe 't God dede,

Ick bid u menschen, zeght, waer 't best niet dat ghy tracht

Te dancken God voor 't gun hy geeft, en zijn te vrede,

Niet peylend' nae Gods raedt, om weten de waerom,

Want voor't begrip zyn wy te kranck, te bros, te dom.