Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 394]
| |
Fac et spera.T'Is waer dat vanden Hemel ons gheluck moet dalen,
d'All-gever gheeft ghewillich het geleende goed,
Zeer mildt hy is met zijn gelucken en voorspoet,
Wie naerstich voorspoet zoeckt en zal de spoet niet falen,
Veel luye luyden vaecken zelfs hun 't luck ontstaelen,
Maer wie met zorgh en vlijdt ghestaghen arbeyt doet,
Die vindt waer d'ebbe was een rijcke hooge vloedt,
Ia na een nevels dampe phebelijcke straelen.
Niet vindt hy die niet zoeckt, niet windt hy die niet waeght,
Wie goude Mynen soeckt, de rotzen moet door graven,
Waer over d'yveraer geen arbeydt oyt mishaeght,
Want die de weelde zoeckt, en kreunt zich niet voor't slaven.
Dus yder een zijn voorspoet, en geluck verwacht,
Na d'arbeydt die hy doet, en 't gun zijn plicht betracht.
|
|