Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
AuteursrechtvrijSpes alit agricolas.GHeen woelingh my verdriet, geen arbeydt kan vervelen,
Aurora wreckt mijn slaep, in moeylijckheydt ick sloof,
Mits dat ick in beloften van het loon gheloof,
De slofheydt die en kan een uer my niet ontstelen,
Voor 't gheen in d'aerd' ick stort geeft d'Hemel dubb'le deelen,
Nieuws-gierich ick verlang te zien de beemdens loof,
De minste vrucht ick noyt brodronckelijck verschoof,
Mits ick met duld en danck verwacht wat d'aerdt wil teelen,
Ick ploegh, ick zaey, ick eg, ick koester steets mijn grond
Met vaste hoop, dat d'Aerd my mild'lijck loon zal gheven,
De rijcke oegst ick vind', als slofheyt niet en vond,
Vermits de luyerts onbekommert, zorg'loos leven,
De hoop my slaven deed, mijn arbeyd werdt verzoet
Maer d'arbeyd schuwend'-mensch, gebreck'lijck leven moet.
|
|