Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 385]
| |
In virtute & fortuna.ICk laet de kakel tonghen snat'ren wat zy willen,
Ick laet hun rabb'len in verzierde zotte klap,
Ick tuyl met het gherammel van hun dwaze snap,
Vermits moed-will'ghen door gheen reden kunnen stillen,
Want hunliens glory is het deughdzaemst' te bedillen,
Ick weet het, want ick vaeck hun nickery betrap,
De waerheyt is zo vlugh ghelyck de leughen rap,
Zo dat ick my niet kreun aen heur baldaed'ghe grillen,
Als ick in mijn ghemoede my onschuldich ken,
D'Alwerckingh vande tydt ontmomt de snootste loghen,
Dies blyven zy in schandt, en ick blijf die ick ben,
Ghelijck des Arents-haters hem niet deeren moghen,
Hoe zeer benyders haer na zijn ont-eeringh zocht,
Hy laet hun kaeck'len, en styght na den hoghen locht.
|
|