Eglentiers poëtens borst-weringh

[p. 380]

LXXIX.

Correctum inquitit scientiam.

LEergier'ghe menschen trachten naerstich na 't veel-weten,

Na kunstens gronds-verstant: ja alles te verstaen:

VVaer over dat ghestaeghe oeff'ningh werdt ghedaen:

Ia gantsch de loop hun jeughd, en tijdt in werdt versleten,
Maer zo zy door 't alweten, d'Alweter vergheten

Door werldze wetenheyt, en menschelycke waen,

Zo is, helaes, de arbeydt vruchteloos bestaen,

Ia dwaze zotheyt is 't zo zy hun yets vermeten:

VVaer over den Godvrezert wetenheyt niet acht,

Ten zy dat weten pooght het weten zo te leyden,

Dat zijn veel-wetenheyt met yver immer tracht

Van d'heylighen Al-ghever, wetend' niet te scheyden,

Hy prijst veel-wetenheyt, maer looft zijn God noch meer,

Dus al zijn weten streckt alleen tot Godes eer.