Eglentiers poëtens borst-weringh

LXX.

Amor docet Musicam.

DEn stouten Hercules uyt liefde leerden 't spinnen,

Om Onfala, zijn lief, behaghelijck te zijn,

Die trouwelijcke liefd acht gheenen arbeyt pijn,

Door zoete hoop, om daer weerliefde door te winnen,
Waer over dat de liefd kan alles onderwinnen,

Mits zy de herten teugelt door heur Godheyts lijn,

Ia 't swaerste is voor liefde lichtste inde schyn,

Zo krachtich is de kracht van't zoetelijck beminnen.

Wat leert de liefde niet als d'arbeydt niet verveelt?

Het moeyelijckste kan de liefde niet beswaeren,

Door oeffeningh ghestaegh zy kunstelijcke speelt,

Ia meld de liefd zijns herts door klanck van stomme snaeren.

De liefde alles doet, de liefde 't al beheert,

VVaer over dat den lievert alles vaerdich leert.