Eglentiers poëtens borst-weringh

LIV.

Discite justitiam.

SO nodich is de rechters straffe, als 't verghelden

Der deughden, want het recht heur rechte hebben moet,

Ghelijck men loont den goeden die goe wercken doet:

Waer over dat den Hemel 't swaert en stroppen stelden
In b'heerschers over 't recht, die door moed-wille quelden

D'onnozelen, en hun bescha'en aen bloet oft' goet,

Want alle staeten werden door 't rechts-wet behoed,

Waer 't recht gheblindt-hockt werdt daer bloeyen staeten zelden

In welvaert, en de Heeren wercken zelfs hun straf,

Want tot verderffenis des landts zy oorzaeck gheven,

Misbruyckende hun ampt, en wet, die Godt hun gaf,

Het rechters swaert veroorzaeckt dat wy rustich leven,

Dus waer geen rechters zijn, maer rechters inde schijn,

De zulcken 't zy wie 't zijn, 's Ghemeents tyrannen zijn.