Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 360]
| |
Spe metuque pavet.HEt herte vande lievers zijnde eerst ontsteken
Door krachte vande vonck die stadich hettich blaeckt,
In moeyelijcke knagingh schichtelijcke raeckt,
Vermits de liefde heeft zeer wonderbaere treken:
Nu gheeft weerliefde hoop, dan we'erom afkeers teken:
Zo dat hy 't bitter nu, en dan het zoet we'er smaeckt,
Met hope, en met vrees hy nae 't ghenieten haeckt,
Van het gheliefde, 't gun zijn rust en lust doet breken:
Nu lonckt zy met ghegluur, en fluckx is zy weer stuurs,
Nu vleydt heur lieve lach, ras is zy weer afkeerlijck,
Zo dat de liefde heeft heur vlaghen alle uurs,
Daer over is de liefde in den lievert deer'lijck,
De vrees hem treuren doet, de hoop hem we'er verquickt,
Dus leydt de liefde aen hoops-ancker vast ghestrickt.
|
|