Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 357]
| |
Persequar extinctum.O Wispeltuer'ghe wicht! hoe wrev'lich zyn uw' kueren,
Hoe wars ghy vaeck vergheldt aen die uw dienen trou!
Waer hope vreughd belooft, daer zendt ghy naere rou,
Uw' schichten, mits uw' lichtheyt, zelden langhe dueren.
Wat is 't Cupido? is 't het wezen uws natuere,
Die waerschout datmen op u niet vertrouwen zou?
Most deze proef gheschieden aen een laffe Vrouw?
Van uw beheersching ick beklaeghe d'eerste uere!
Mijn Pyramus is doodt! zyn ziele is vervlucht!
Myn glory is vernieldt! ghenieticht zijn mijn lusten!
Myn heughelycke gheest bedroefdelyck nu zucht!
Mijn hert en zielens vreughd verkeeren in onrusten,
't Gheweer dat hem doorstack door dat gheweer ick sterf,
Nu Pyramus ick mis, graegh ick myn leven derf.
|
|