Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 355]
| |
Non uno sternitur ictu.YEts groots men qualyck kan ten eersten wel bedrijven,
Gelyckk 't zeer licht gheschiet t'gheen kleen is wesen is,
Waer over dat het vaecken gaet uyt onse gis,
Als wy na 't gheen uyt munt te schichtelycke stryven,
Want haesticheyt doet vaeck ons t'halver weghe blyven,
En vinden voor 't verwerven d'onverwachte mis,
Mits haesticheydt die maeckten 't wisse gansch onwis,
Ia stellen in ghevaer, onz' haven, staet, en lyven,
Maer die ter langer hand voorzichtelycke werckt,
En d'arbeyt niet verveeldt, noch zich niet laet verdrieten,
Dan met ghestadicheydt op zijne oogh-mick merckt,
Ghewiss'lyck kan int laetst zyn voorneem noch ghenieten.
Ghelyckmen inde bosch-man door ervaringh zach,
Hoe dat de hooghste boom niet valt van d'eerste slach.
|
|