Eglentiers poëtens borst-weringh

[p. 354]

XXVII.

Vbi Helena ibi Troia.

DE minne overheerscht de herten so baldadich,

Door 't minnelick gelonck, en 's oogens schalck gestraelt

Dat reden door 't gelock gantsch teugeloos verdwaelt,

Waer door de zinnen swerven woest, onre'en beradich,
Gheport door't minne-kruydt 't geen krev'lend is gestadich,

Mits 't inde pit en grond van 's herts-schicht is gedaeldt,

Dies hert en ziele na gheen ander oogh-mick taelt:

Door nickerlijcke lusten hongh'rich onverzadich:

Als na't bemickte schoon, 't gheen keur-lust eerst verkiest,

Zo dat de herten zyn ghereeckst' in minnens banden,

Waer doormen beste vrienden blindlings wel verliest;

Want waermen ziet Heleen daer zietmen Troyen branden:

Doch wie ontvluchten wil Paridis ramp, die moet

De geyle minne schuwen, wil hy zyn behoed.