Eglentiers poëtens borst-weringh
(1619)–Theodoor Rodenburg–
Auteursrechtvrij
[pagina 351]
| |
Mors vitae initium.D'Alwerckentheyt des tijts in wercken zeer verscheyden,
Nu heughelijck, dan droef, nu bitter dan weer zoet,
Nu vrolijck, dan weer snar, nu luck, dan weer rampspoet,
Zo haestigh vol afkeer als schichtelijck hy vleyden
Door 't smekende ghestreel vaeck ongheneucht bereyden,
Wat d'eene stont hy hecht in d'ander weer ondoet.
Wat d'ebbe ons ontruckt, geeft lichtlijck weer de vloet.
En eyndelijck ter graf hy onverziens ons leyden,
Als dodens zeyzen swaydt: Hier schrickt een yder voor,
Dit vreestmen, hier voor schricktmen, dit doet elck een schromen,
Niet denckend' dat door 't leven 't gheen men hier verloor,
Wy tot het eeuw'ge leven door dit sterven komen,
En g'lijck de koren-aeyer dubble aey'ren teelt;
Desgh'lijckx dit sterven eeuw'ge vreughd de ziel meed' deelt.
|
|