Eglentiers poëtens borst-weringh

[p. 350]

XIX.

Ad scopum licet aegre & frustra.

EEn goed voornemen 't gheen tot hooger tracht te komen,

Ia van het dal ten top veel twyffelingh ghemoet,

Veel moeyelijck ghewoel, veel onlust, veel onzoet,

Waer door de hope vaeck heur moed werdt gantsch benomen,
G'lijck of het waeren spoken van bedwelmde dromen,

Het welck de yver gantsch en heel ontyv'ren doet,

Doch al hoewel de yver vindt zo veel rampspoet,

Dat d'yveraer met re'en voor b'yveringh mach schromen,

Zo swicht de yver niet in't deughdelijcke hert,

Te micken na 't beoogh van 't gheen hy hoopt te treffen,

Want waere yver door gheen rampen moedloos werdt,

Maer b'yvert om zyn luck op't hoogste top te heffen:

Hoe wel hy in het laeghst des bergens dalen leydt:

Waer door? door arbeydt, en zyn herts stantvasticheyt.