Eglentiers poëtens borst-weringh

XII.

Quo pergis eodem vergo.
Waer't hert is daer is 't oogh.

GHelyck de Zonne-bloem, 't zy hoe Zons-kreyze treckt,

't Bevalcke Hemel-lichte nimmer wil ontbeeren,

Vermits 's bloems-ziele na d'eenziel'ghe Zonne treckt.

Recht als de graden gaen, zo 't bloemken oock ken keeren:

Desgh'lijckx de trouwe lievert na zijn ziels beeld vloogh,

Want waer het herte leydt, daer wil oock zijn het oogh.