Het werk op de polikliniek
De meeste mensen die bij mij op de poli kwamen, hadden kwaaltjes als hoofdpijn, verkoudheid, kiespijn, rugpijn, longontsteking, soms malaria, veel zweren. De patiënten noemden mij Datra.
Het Provinciaal Bestuur van de Evangelische Broedergemeente, dat is het hoogste bestuur van de zendingskerk in wiens dienst ik was, heeft mij, terwijl ik op de medische post Kabel zat, op een bijzondere manier gevraagd om naar een andere medische post te gaan.
Toen de gerestaureerde kerk van Nieuw Aurora in gebruik werd genomen, maakte ik voor het eerst van mijn leven een tocht langs de Surinamerivier. Wij werden als artsen van Kabel uitgenodigd en ik mocht van collega Herman Maarleveld de Medische Zending vertegenwoordigen. Ik ben toen samen met dominee Clare de rivier opgetrokken en ik heb bij die gelegenheid op al de dorpen waarlangs wij kwamen ook nog polikliniek gehouden. Het was een indrukwekkende tocht en de meest zorgeloze tocht over de rivier die ik ooit heb meegemaakt, want ik kende het gevaar toen nog niet! Ik kan me nog heugen dat de boot bleef hangen, terwijl we tegen één van de stroomversnellingen op gingen en ik vond dat geweldig spannend. Later pas begreep ik wat er weleens mis had kunnen gaan!!!!
Op Botopasi heb ik toen nog voor het laatst poli gehouden. Ik moest daar blijven overnachten en wel in een leeg huis, dat vroeger een onderwijzerswoning moest zijn geweest. Ik weet nog dat ik het een akelig huis vond!
Auteursrechtelijk beschermd
