Van Kabel naar Stoelmanseiland
Eerst ben ik in het Kabelhospitaal begonnen. Ik had daar een collega Herman Maarleveld en dokter Wim van Vlaanderen zat er toen ook nog. Hij zou het nieuwe ziekenhuis aan de samenvloeiing van de Gran Rio en de Pikin Rio gaan bouwen.
Herman en Wim zijn toen samen de plaats gaan uitzoeken. Vrij kort na mijn aankomst werd ik naar Stoelmanseiland gestuurd om waar te nemen voor een arts die daar wegens ziekte vertrokken was. Zo onervaren als ik me nog voelde, moest ik direkt aan het werk. Ik heb geen problemen gehad met de situatie of het materiaal dat ik daar aantrof. Ik moest nog veel leren, want ik had in Nederland geen ervaring als zelfstandige arts opgedaan. Ik was de eerste vrouwelijk arts en de mensen hier waren dat niet gewend. Eerst had ik wat moeite met de taal. Te Kabel was Baas Nijda mijn tolk. Hij hielp bij alles wat mogelijk was en zo hielp hij mij ook met vertalen.
Ik heb weinig moeite gehad om me aan te passen. De taal heb ik al doende geleerd. Er waren geen woordenlijsten van het Saramaccaans en haast geen van de patiënten sprak Nederlands.
Auteursrechtelijk beschermd
