Logo DBNL
De spiegel der minnen (1913)

De spiegel der minnen

(1913)–Colijn van Rijssele–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Hier beghint dat vierde spel vanden Spieghel der minnen.

Neve
 
Vercoren nichte wilt u verhooghen/
 
Die stadt van Dordrecht sie ick met ooghen/
 
Gods eeuwighe gracie gheefs ons te goede.
 
Hoe meuchdy varen?
Kath.
3165
Ick ben al moede
 
Des scheeps/ dat soo laveerde en draeyde/
 
Midts datter in zee alsulcken storm waeyde/
 
So was ick in vreesen groot van misschiene/
 
Duer tvierich begheeren om hem te siene:
3170
Vercoren neve.
Neve
 
O bloeme van vrouwen
 
Ghy sult hem eer lanc termijn aenschouwen/
 
Daer therte om vierich leyt in twiste.
Kath.
 
Neve waert dat mijn vader wiste/
 
Dat ick dus gae in mans ghelijckenisse/
3175
Tware zijnder herten een verzijckenisse:+
 
Maer neen hy/ dat blijft noch in secreten.
Neve
 
Alle dinghen en waren niet goet gheweten/
 
Sulck begrijpt wel datmen hem qualic loont.
Kath.
 
Weet ghy wel neve waer Dierick woont?
Neve
3180
Jae ick nichte/ neemt mijnder talen goom/
 
Hy woont hier te Dordrecht by zijn oom/
 
In een herberghe wat batet versweghen:
 
Inde swane ontrent die hooch poorte gelegen.
Kath.
 
Mach dat oock waer zijn?
Neve
 
Alsoo heb ick verstaen.
Kath.
3185
Daer willen wy best ter herberghen gaen/
 
Vercoorne neve.
Neve
 
Verblijf den moet/
 
Hier staet de herberghe.
Kath.
 
Dats harde goet/
 
Gaen wy daer binnen.
Neve
 
Niet meer van desen.
 
God seghent hier al.
Oom
 
Willecome moet ghy wesen.+
Neve
3190
Sullen wi hier herberge mogen hebben heer weert?
Oom
 
Ja ghy trouwen op dat ghijt begheert.
Neve
 
So willen wy goede chiere gaen maken.
Kath.
 
Dect ons die tafele voor alle saken.
Oom
 
Sit neder dan.
Neve
 
Trouwent dat sal zijn.
Kath.
3195
Langt ons hier broot/
Neve
 
Brengt ons den wijn.
Kath.
 
Ter quader marct salmen wel teeren.
Oom
 
Ghy sult hebben uus hertsen begheeren/
 
Wat wildy eten?
Neve
 
Al vanden besten.
Kath.
 
Brengt kiecxkens en duyven.
Oom
 
Men sals u bevesten/
3200
Vertoeft wat/ men salt u halen.
Neve
 
Onsen Heere God salt al betalen/
 
Al droncken wy clareyt uut silveren schalen.+
Dierick byden viere sittende.
 
Ick bederve/ ick sterve/ nochtans soo leve ick.
 
Ick versuchte/ ick duchte/ ic en weet waer by.
3205
Ick rase/ en dwase/ den moet begheve ick
 
Ick bederve/ ick sterve/ nochtans soo leve ick.
 
Ick verschoot/ o doot/ van vare soo beve ick
 
U fel/ ghequel/ alle herten te swaer sy.
 
Ick bederve/ ick sterve/ nochtans soo leve ick.
3210
Ick versuchte/ ick duchte/ ic en weet waer by.
 
Mijnen sin/ brengt in/ dat ick by haer sy.
 
O wy/ ay my/ ghy swaer ghepeys.
 
Ghy bedriecht/ en liecht/ soot openbaer sy.
 
En bringt/ verstringt/ miskief voor cheys
 
Ghedangiert/ duerviert/ in Venus forneys
3215
Blijf ick/ dan schrijf ick/ my als van desen
 
Donghetrooste die niet en mach ghenesen.
Kath.
 
Wie sie ick/ ay my heere God ghenade/
 
Wat nu te rade?
3220
Dierick reyn amoureus van zade
 
Sit hier aen tvier.
 
Hy sucht/ hy crocht/ tvalt hem te quade
 
O wy dits schade/
 
Dat hy in siecheden passeert die trade/
3225
Noyt sulck dangier.
 
Och hoe sal ick my voor den jonghelinck fier/
 
Gheveynsen hier:
 
Wiens opsien is soo goedertier/
 
Al waert een lam.
3230
Ick sta veel crancker dan een papier/+
 
Wats mijns arm dier/
 
Dat ick oyt dit doloruese bier
 
Om drincken nam.
 
Mijn herte vermorwet al wast eerst gram
3235
In moede tam
 
Twelcke in druckighe tranen swam.
 
Hoe sal ick moghen
 
Mijn ghesichte keeren uut zijnen ooghen?
Neve
 
O edel jonghelinck wat mach u wesen?
3240
Ghy zijt so over melancoleus/
 
Is eenighe siecte in u gheresen/
 
Daer ghy van herten af zijt doloreus?
 
U soet ghesichte melodieus/
 
Dunct my al anders verkeert dant plach:
3245
Ghy waert seer lustich ende amoureus/
 
Laetst dat ick u met ooghen aensach/
 
Binnen Middelburch.
Dier.
 
Noyt blijder dach
 
Sydy van Middelburch?
Neve
 
Jae wy voorwaer.
Dier.
 
So coom ick sitten in u ghelach/
3250
Ist u ghelieven mijn vrienden eerbaer.
Neve
 
Ghy zijt ons willecome.
Dier.
 
Mijn herte swaer/+
 
Dat sou ick gheerne met u verlichten.
Neve
 
Soo laet ons dan alle solaesheyt stichten.
Dier.
 
Och ic hore so gaern van Middelburch spreken.
Kath.
3255
Dat woort dat doet my de ooghen leken.
 
Therte waent my breken// even ghedichte:
 
Dus keer ic mijn aenschijn uut zijn ghesichte.
Jal.
 
Wij moetender oock wesen.
Vree.
 
Dat sprack een clercxken.
Jal.
 
Wy drijven de carre.
Vree.
 
Wy rocken twercxken.
Jal.
3260
Wy houden ons mercxken/
Vree.
 
In Venus palleys.
Jal.
 
Ghy zijt vreese voor schande.
Vree.
 
En ghy jalours ghepeys.
Jal.
 
Tsus laet ons drincken en swijghen/
 
Soo moghen wy meer verstants ghecrijgen.
Neve
 
Maect seg ick goede chiere.
Kath.
3265
Drinct vanden wijne.+
Neve
 
Dats ons maniere.
Kath.
 
Maect seg ick goey chiere.
Dier.
 
Der vruechden riviere
 
Blust nu mijn pijne.
Neve
3270
Maect seg ick goey chiere.
Kath.
 
Drinct vanden wijne.
Jal.
 
Dats waer Katherine/
Vree.
 
Laet schossen laet brossen/ aant.
Jal.
 
Laet storten laet ghieten.
Vree.
 
Sy soude hem so geerne aen den hals schieten.
Jal.
3275
Hoe schaemtse haer nu.
Vree.
 
Twee mijten breet.
Jal.
 
Sy can haer wel veynsen
Vree.
 
Dat doetse God weet/ aant.
Jal.
 
Haer vierich begheeren is nochtans cloeck.+
Vree.
 
Hoe houdse maniere.
Jal.
 
Recht als een schoteldoeck.
Vree.
 
Laet springhen den snoeck// aen elcken cant
3280
Sy laet hem sitten verdorsten opt zant.
Neve
 
Ick bringt aant.
Kath.
 
Ja wien?
Neve
 
Den onghetroosten.
Dier.
 
Dat wacht ick.
Kath.
 
Ende ick oock mede.
Neve
 
Dits gheluck.
Dier.
 
Tfy druck
Neve
 
Vruecht comt van oosten/
 
Ick bringt.
Kath.
 
Ja wien?
Neve
 
Den onghetroosten.
Dier.
3285
Ick versuchte.+
Kath.
 
Ick duchte.
Neve
 
By wat propoosten?
Dier.
 
Ay my.
Kath.
 
O wy.
Neve
 
Elck houde zijn stede/
 
Ick bringt.
Dier.
 
Jae wien?
Neve
 
Den onghetroosten.
Kath.
 
Dat wacht ick.
Dier.
 
Ende ick oock mede.
Neve
 
Jonghelinck voor u soo is mijn bede/
3290
Ontfangt/ langt/ dit wit croesken met wijne.
Kath.
 
Dats my/ vry/ soo suer oft suycker ware.
Dier.
 
U tale/ boet mijn quale/ als medecijne
 
Ontfangt/ langt/ dit wit croesken met wijne.
Kath.
 
Tsal goet zijn/ tis boetwijn/ voor alle pijne/
3295
Och schinct/ drinct/ voor Venus martelare.+
Dier.
 
Ontfangt/ langt/ dit wit croesken met wijne/
Kath.
 
Dats my/ vry/ soo suer oft suycker ware.
Vree.
 
Juyste/ maer ghy hebt vanden hare/
 
Sint Joris vissop hout u verevelt.
Jal.
3300
Sy sit en crevelt.
Vree.
 
Haer herte verkevelt.
Jal.
 
Haer herte knevelt.
Vree.
 
Sy waer gaerne eens/
Jal.
 
Mont toe van dien.
Vree.
 
Tcomt alleens.
Jal.
 
Hoe drancse dat croesken uut tot den gronde.
Vree.
 
Het dochte haer specie der herten ghesonde.
Jal.
3305
Gheraet/ wat sach ick?
Vree.
 
Laet hooren den vont.
Jal.
 
Sy settede juyste haren rooden mont/
 
Op de zijde daer zijnen mont gestaen// hadde.+
Vree.
 
Haer dochte peyns ick datse tvermaen hadde
 
Van zijnen aseme die altijt soet is.
Jal.
3310
Sy sal segghen dat den wijn seer goet is/
 
Al waert half watere.
Vree.
 
Laet plasschen laet wasschen.
Jal.
 
Die tvier te doene heeft die soecket in dasscen.
Vree.
 
Dat mach hier blijcken.
Jal.
 
Redene soo eest.
Neve
 
Laet ons wel teeren wi hebben lange siec geweest/
3315
Dierick hoe staget?
Dier.
 
Alsoot God weet.
Neve
 
Dat ghy dus sieck zijt dat is ons leet.
Dier.
 
Dats onverdient.
Neve
 
Laet trueren lijen/
 
Ende set alle onghenoechte bezijen/
 
Ghy sout u verblijen// in lustighe grondekens
3320
Met lachende oochskens/ met helsende mondekens
 
Daer elck juechdelijck herte by gherust sy:
 
Mismaect met lijdene.+
Dier.
 
Wacharmen dies lust my
 
Daer ick in siecheden valle so lanc so swaerdere.
 
Ghy siet wel die doot is my veel naerdere
3325
Dan vrouwen te pleghen al seg ict noode.
Neve
 
Neen ghy hebt al wat lievelicx tot uwen broode/
 
Sulck jonghelinck die jonck van daghen// sy/
 
Soo schoon soo minnelijck int behaghen// sy/
 
Ende daer by rijcke ende prues van moede/
3330
Tware moghelijck dat hem viele te goede/
 
Alle huere ses vrouwen gheexalteert vry/
 
Tot zijnen ghebode.
Dier.
 
Vrient ghy salueert my/
 
Maer ghy muecht segghen al u begheeren:
 
Wacharmen elck mensche mocht hem weeren
3335
Van mijnen aenschijne dat staet so bleecachtich.
Neve
 
Al is u herte mismaect ende weeckachtich/
 
Waert tusschen twee ronde borstkens gelegen/
 
Het soude haest gesontheyt hebben vercregen/
 
Uut der vrouwen herte/ al duer de lucht
3340
Der confortacien.
Dier.
 
Och mijn herte sucht
 
By desen: al muechdi lombaert of Griec wesen.
Neve
 
Ghy moet claerlick vanden evel sieck// wesen:
 
Ghy sucht/ ghy crocht/ ghy gaept/ ghy gheeut/
 
Ende oock u bloosende aenschijn fleeut/+
3345
Als diemen preeut// zijn lievelijck lief:
 
Dies hy van siecten lijdt ongherief.
Dier.
 
God danck dies en heb ick noch gheen letsele/
 
Van minnen en had ic noyt siecte oft quetsele:
 
Onbecommert van desen/ ick henen springhe.
3350
Ick en weet gheen vrouwe daer ic om ginghe
 
Twee voeten weechs/ in twerck der minnen.
Neve
 
Neen/ dat moet ghi verwerpen wildijt winnen/
 
Want dat zijn trompen die tvolc bedrieghen.
Dier.
 
Ick segghe mijn meeninghe.
Neve
 
Nu dat laet ick vlieghen/
3355
Een dief die lijdt die wilt ghehanghen// zijn.
Dier.
 
Wa lacen waer naer soude mijn verlangen// zijn/
 
Ic en vant noyt weduwe vrouwen oft maechden
 
De welcke twee mispelen naer my vraechden:
 
Sou ick dan herte sin en ghedachten
3360
Over gheven/ die mijns niet en achten?
 
Ick sals my wachten// indien ick can.
Neve
 
Tware elcken leedt die dat claer wiste/
Dier.
 
Jaet lieve man/
 
Want als die muys is in die valle/
 
Sy geraect seer qualijcken weder uut den stalle:
3365
Hy is sot die hem selven bedroeft.+
Neve
 
Dat weet hy diet aen hem selven proeft.
Dier.
 
Hoe meendy datte?
Neve
 
Dat beseft ghy wel/
 
Als ghelijcke partuere caetst ghy in tspel/
 
Voor yemant el/ want elck wel weet/
3370
Dat u herte met vierigher minnen heet
 
Ghejonstelijck steet// tot eender maecht
 
Van Middelburch/ die u voor al behaecht.
Dier.
 
Wien my?
Neve
 
Ja u/ ghy en dorft u dies niet veysen.
Dier.
 
Ghy zijt seere verdoolt dat mach ick peysen/
3375
Ick en vrijde noyt maecht/ het is een andere.
 
Besiet my eerst wel.
Neve
 
Dierick die hollandere
 
Ist die ick meene.
Dier.
 
Wat dat sou ick// zijn.
Neve
 
Sijt ghijt/ soo moet ghy in Venus strick// zijn.
 
Hoedt u voor tclimmen eer dat ghy daelt/
3380
Want verre gheworpen ende weder ghehaelt
 
Is sotternije/ schout sulck verlacken:
 
Men verbercht de minne als spillen in sacken/+ aant.
 
Wat wildy veel loochenen dat elck een siet?
 
Katherina sheermertens/ die en kendy niet
3385
Die te Middelburch lijnwaet te naeyen plach
 
Ghy en vrijdese noyt dan nacht en dach.
Dier.
 
Ick en droegher seker noyt liefde toe/
 
Al sprack icker teghens ick wast haest moe.
 
Merct by u selven/ al isse schoone/
3390
Sy ware my te snoode van persoone.
 
Wat wil ick dan volghen vercoren vrient/
 
Tghene dat my in rijcheden niet en dient:
 
Alsulcke liefde schrijve ick met waesschen/
 
Inden sondachs hoec/ acht dagen naer paesscen.
3395
Moeste mijn pruesheyt sulc versijck// stallen/
 
So soudic wel met den palmen in tslijc// vallen:
 
Dus prijs ick noch onghebonden best.
Jal.
 
Wat segdy daer af?
Vree.
 
Die woordekens vest/
Jal.
 
Ghelooft ghijt nu?
Vree.
 
Ey arme sottinne.
Jal.
3400
Wie draechdy jonsticheyt ende minne?
Vree.
 
Gaet uut den winde.
Jal.
 
Vliet vanden dijcke.+
Vree.
 
Jonste is ten hinde.
Jal.
 
Mint uus ghelijcke.
Vree.
 
Recht als een catte in hemelrijcke/
 
Sydy hier ongheacht bedroghen.
Jal.
3405
Neemt eenen stroowis ende droocht u oogen/
 
En veecht u nuese met u selfs slippen/
 
Want zijn jonsticheyt moet elders drippen.
Kath.
 
Och wrake der tonghen die dat oyt sprack/
 
My lacen tot eender blasphemie groot:
3410
Dies therte ghevoelt sulck onghemack/
 
Dattet roept naer de natuerlijcke doot:
 
En dat spijt hier schuylde onder tdack/
 
Therte soud bequelen moeten ter noot.
 
Tfy/ heeft hy op my aldus den hack/ aant.
3415
Daer ick hem noyt dan duecht en boot:
 
Twas wonder dat therte niet en brack/
 
Doen hy sulcke onwaerde tmywaert schoot.
 
Hovaerdije die kijckende is duer den sack/
 
Hout nature ghewapent inden stoot:
3420
Ick ware anders als een verworpen pack/
 
Daer doot ghevallen inden poot.
 
Non fortse/ al hang ick dus aen den tack/
 
Daer my solaes ende vruecht ontvloot/
 
Ick sal dat Venus noyt en wrack/
3425
Noch wreken: ick worde van toorne root+
 
En verlichten mijn herte swaerder dan loot.
Dier.
 
Nu ons ghelach/
Neve
 
Tis seg ick al betaelt/
 
Al tghene datter nu is ghehaelt
 
Van spijse/ van drancke/ soo dat behoort.
Kath
3430
Nu soo willen wy te ruste rechtevoort.
Dier.
 
Noyt gheselschap en was my bequamere.
 
Volcht my/ ghy sult dies in mijn camere/
 
Elck op een schoon bedde rusten.
Vree.
 
Gaet/ qualijcken moetet u lusten.
Jal.
3435
Amen in trouwen.
Vree.
 
Dat sprack die costere.
Jal.
 
Elck spreke doch een pater nostere/
 
Dat darme verdoolde te weghe gherake.
Vree.
 
Ja en zijnen wech in tvleesch huys make.
Jal.
 
Och dat ware myrakel/ mocht dat gheschien.
Vree.
3440
Ick rase van luste.
Jal.
 
Niet meer van dien/+
 
Laet ons een ander liedeken singhen.
Vree.
 
Wat duyvel hoe conde haer twijf bedwingen/
 
Daer hy haer liefde stelt achter rugghe?
Jal.
 
Hovaerdije ende spijt hielt even vlugghe
3445
Therte in schaemten vierich beloken.
Vree.
 
En dede datte/ therte hadde ghebroken/
 
In swaer verdrietelick onghemack.
Jal.
 
Twas contrarie zijn meeninghe dat hy sprack/
 
Om dat hy liefs secreet soude helen.
Vree.
3450
Dat en vermoede sy niet.
Jal.
 
Ick weds sy sal hem gaen stelen/
 
Die vlechten van gherechter spijte.
Vree.
 
Dat sal haer comen tot grooten verwijte/
 
Want zijt besterven sal int inde.
Jal.
 
Nu dat laten wy draeyen met den winde
3455
Mer als twee dieven die achter den weech// keken
 
So salmen alst past de hant int deech// steken.
Kath.
 
Och wats mijns allendighe fugitijve/
 
Dit grief van ontrooste moet ick bequelen:
 
Dus roep ic als een diemen berooft vanden lijve/
3460
Wrake/ metter dolorueser kelen.+
 
Mijn jonsticheyt wil ick te gode bevelen/
 
In dese duystere nacht:
 
Van thoorne sal ick hem tgordel stelen/
 
Daer mijn vlechten in zijn ghewracht:
3465
Die plaetse daert leyt heb ick ghewacht.
 
Die claerheyt der manen als nu duer tglas// schijnt
 
Op mijn liefs bedde/ wat sal ick bestaen?
 
Wee my/ dat therte nu op dit pas// vijnt
 
Dat hy my vander hant wilt slaen.
3470
Och zijn lievelijck aenschijn wel ghedaen/
 
Sie ick perfect duer der manen schijn:
 
Mocht ick te hemwaert met eeren gaen/
 
Wiens wangheskens blosen als een robijn:
 
Soo droncke ick balseme voor azijn.
Jal.
3475
Springt seg ick int bedde.
Vree.
 
Neen ghy moet u dwinghen.
Kath.
 
Dwinghen?
Vree.
 
Jae ghy.
Jal.
 
Vry laet u kinnen.
Vree.
 
Beyt noch.
Jal.
 
Ghy sultet ghehinghen/+
 
Springt seg ick int bedde.
Vree.
 
Neen ghy moet u dwinghen.
Kath.
 
Sijn mondeken lacht.
Jal.
 
U machs verlinghen/
3480
Ey sieten doch ligghen.
Kath.
 
Ick rase van minnen.
Jal.
 
Springt seg ick int bedde.
Vree.
 
Neen ghy moet u dwinghen.
Kath.
 
Dwinghen?
Vree.
 
Jae ghy.
Jal.
 
Vry laet u kinnen.
Vree.
 
Ja soo muechdy metter grooter pinnen/
 
Leeren schrijven in Venus capitule.
Jal.
3485
Dan soudse wel spellen sonder titule.
Vree.
 
Sy is te cleene.
Jal.
 
Al groot ghenoech/
 
Men spant jonge paerden wel inden ploech.
Vree.
 
Tis nochtans schande.+
Jal.
 
Daer en leyt niet ane.
Vree.
 
Pleghet hoy tot den paerde te gane?
3490
Dat ware wat nieus.
Jal.
 
Neen achtet cleen/
 
Een vrouwen herte en is gheen steen.
Vree.
 
Aensiet die eere.
Jal.
 
Neen duyvel neen/
 
Doet der naturen haers herten willeken.
Vree.
 
Ja leert drayen met twee wervelen aen een spilleken
3495
So muechdy eenen ghebroken pot werden.
Jal.
 
Hoe salse haer ghelaten?
Vree.
 
Wat soudy oock sot werden/
 
U eere te hanghene reyn bloeme vermeert/
 
Aen den ghenen die uus niet en begheert?
Jal.
 
Wat duvel si en mach niet eewelic maecht//bliven
Kath.
3500
Och ic mach mi ellendige wel geplaecht//scriven
 
Den hongerigen siet hier zijns hertsen kies
 
Van spijse daer ick af moet ghejaecht// blijven
 
Sonder te proevene/ noyt sulck verlies.
 
Ick sie den roseboom daer vruecht uut wies/+
3505
Al met troostighe roosrancxkens behanghen:
 
Mocht ick die plucken als gras oft bies/
 
Therte soude dies// vruecht voor cheys ontfangen.
 
Maer neen ic/ therte blijft ghevangen
 
In vreese der schanden/ noyt sulcke onruste.
3510
Wech valsch verrader/ want duer vierich verlangen
 
Beswijct my therte int vier van luste.
Jal.
 
Tware goet dat hy haer becoringhe bluste.
Vree.
 
Dat ware ghenoechelijck.
Jal.
 
Hy weet diet smaect.
Kath.
 
Ick sie zijn blancke armkens naect.
Jal.
3515
Dits der naturen een paradijs.
Kath.
 
Tversoeten mijnder sinnen.
Jal.
 
Der vruechden rijs/
 
Propijs// daer Venus bloemkens bloeyen.
Kath.
 
Sijn byzijn en soude my nemmermeer vernoeyen
 
Tis eenen bant die goet om knopen is.
Vree.
3520
Waert also wel eere alst wijn vercopen is.
Jal.
 
Soo soud haest ghedaen zijn.+
Vree.
 
Dat laten wy schuylen. aant.
Jal.
 
Ick souwen eens vriendelijcken labbermuylen.
Vree.
 
Neen oft hy ontwecte/
Jal.
 
Soo waert al kinder spel/
 
Want ghestolen brocxkens die smaken wel.
Kath.
3525
Och noyt quam my te voren sulck ghequel/
 
Mijn herte in zijnder herten rust:
 
Mijnen mont leyt zijnen mont en cust:
 
Mijn armkens omvlechten hem even stijf:
 
Mijn borstkens ghevoelen zijn mannelijc lijf/
3530
Nae der naturen/ lust nu ghetuycht/
 
Daer therte voetsel der minnen uut suycht:
 
Dies sal ick in spijte den ghepeynsen/
 
Nu ondergaen.
Vree.
 
Neen ghy moet u veynsen.
Kath.
 
Soudick my veynsen?
Vree.
3535
Jae ghy ontbeyt.
Kath.
 
Noyt felder aenhooren.
Jal.
 
Hy mint een andere.
Kath.
 
Noyt meerder thoren.+
 
Therte sal my schoren.
Vree.
 
Wy hebbent u wel gheseyt te voren/
 
Heden onteeren
Jal.
 
Morghen verstooten zijn/
3540
Met desen sope sult ghy begoten zijn
Vree.
 
Merct violetkens
Jal.
 
Ja die ghepluct zijn/
Vree.
 
Ende dan ghehandelt/
Jal.
 
Hoe sy bedruct zijn.
Vree.
 
Jae en ongheacht zijn van jonghe sotten.
Jal.
 
Tsghelijcx soo prijstmen
Vree.
 
Ghebroken potten.
Jal.
3545
Als roose botten// die scherp int steken zijn
 
So sal een maechdeken scherp int spreken zijn
 
Voor haer eere.
Vree.
 
Dat soudse met rechte
 
Hoe suldijt maken?
Kath.
 
Ick sal hem die vlechte+
 
Gaen stelen die ick hem hebbe ghegheven:
3550
Maer nature die croont.
Jal.
 
Ist qualijck bedreven?
Vree.
 
Aensietet verwijt.
Jal.
 
En die achter sprake
Vree.
 
En donaerdich spijt.
Jal.
 
Volbringt die sake.
Vree.
 
Steelt hem die vlechte.
Jal.
 
Vry als een wijf.
Vree.
 
Hij salt hem beroemen.
Jal.
 
Sijt niet te slechte.
Vree.
 
Tis een katijf
3555
Dat hij u in liefden dus ontvalt.
Kath.
 
Och hoe stae ick lacen beraest verbalt/
 
Weer ick hem dit gordel wil stelen oft niet:
 
Wat wil ick aenvaerden/ mijn bloet dat walt/
 
In twijfel/ ghelijck een pot die siet.
3560
My dunckt dat therte in vruechden vliet/
 
Als ick aensie zijnen rooden mont:+
 
Soeter dan Venus oyt vruchten liet
 
Den beleefden int stuck der minnen vont.
 
Al sate ick diepe inder hellen gront/
3565
Meer vruechden creghe ick tot mijnen jolijte/
 
Dan ick hem dit gordel sal stelen terstont
 
Uut onwaerden/ plats tot zijnen spijte.
 
Jalours ghepeys bringt te verwijte/
 
Donsalich spijt op my ghedreven:
3570
Roepende als wolven binnen den crijte/
 
Hy sal mijn vlechte den vloyen// gheven/
 
Als dieven die metter proyen// beven
 
Dies ontsteel ic hem tgordel/ al ist my scande/
 
Uut sorghen dat ick mijn eere verheven
3575
By zijnen beroemen mocht laten te pande.
 
Adieu lief/ vertredende buyten den lande
 
Adieu troost/ wiens vruecht in drucke verkeert.
 
Adieu herte duerwont met Venus brande/
 
Mijn herte nu Judas wercken leert.
3580
Adieu lievelijck lief mijn herte verseert/
 
Dat ick u met ontrouwe moet verwaten:
 
Nochtans hoe dat mijnen druck vermeert/
 
Ick en cans uut hovaerdijen niet ghelaten.
 
Met den gordele gae ick nu mijnder straten.
Jal.
3585
Dats factum
Vree.
 
Sibe sielken.
Jal.
 
Wat toochtse hem nu?+
Vree.
 
Haer achter hielken.
Jal.
 
Laet draeyen twielken.
Vree.
 
Laet fleuten laet pijpen.
Jal.
 
Het druckich ghecrielken/
Vree.
 
Gaet nu aen tnijpen.
Jal.
 
Die vruchten rijpen/
Vree.
 
Van tribulacien.
Jal.
3590
Waer sullen wy slapen?
Vree.
 
In desperacien/
 
Met lamentacien// van jalouzijen.
Jal.
 
Ick lache van vruechden.
Vree.
 
En ick moet verblijen/
 
Duer donruste dyen// die den jongelinc naect.
Jal.
 
Het schip is nu aen boort gheraect/
3595
Men derf tseyl nu niet meer ontployen.
Vree.
 
Waer is Katherina?
Jal.
 
Sy gaet nu schoyen/+
 
Te Middelburch waert met haren neve.
Vree.
 
Sy zijn vroech ghelopen over schreve/
 
Van ancxste oft yemant den dans verpepe.
Jal.
3600
Tis sonder sorghe/ sy zijn nu tschepe.
 
Laet waeyen twindeken dat inden top// gaet.
Vree.
 
Wat sal Dierick seggen wanneer hy op// staet.
Jal.
 
Dat langt my te wetene.
Vree.
 
Ick hebs oock becueringhe
Jal.
 
Wy moeten daer wesen ten labueringhe.
Vree.
3605
Twordt seg ick al trueringhe.
Jal.
 
Laet vlieghen tpluymken.
Vree.
 
Wy duycken aen tbedde.
Jal.
 
Wy spelen tluymken.
Vree.
 
Ghy saeyt dat cruymken van miskieve/
 
Dies elck jaloursheyt crijcht van lieve.
Jal.
 
Wy gapen naer valscheyt/
Vree.
 
Als den hoender dieve.+
Jal.
3610
Dat tuycht onsen brieve/
Vree.
 
Van Judas rancken
 
Als die blocsleypers die achter straten jancken.
Dier.
 
Heere God hoe is mijn herte tonvreden/
 
Ende vast droeve hebbe ick gheleghen
 
Al in dese duysterlijcke nacht:
3615
Droomende dat twee dieren heden/
 
Hadden die pluymage eens valcx ghecregen/
 
Daer therte murmuracie uut raept
 
Twee ghieren op den nest bestreden
 
Eenen sperrewaer/ maer het ghinc hem tegen
3620
Dat die tortele met hem vlooch ter jacht/
 
Die als een ghier van felder zeden/
 
Die sperreware zijn aes heeft ontdreghen/
 
Dievelick daer hy leyt en slaept.
 
Die ghieren belaghen ter selver steden
3625
Den sperreware/ diese hebben ghesleghen
 
Met haren langhen clauwen in de vacht.
 
O Heere tempel der salicheden/
 
Ick duchte voor hindere/ wat sal ick pleghen/
 
Dat my dees frenezije betraept?
3630
Dits nu uut mijnen bedde gheschreden/
 
Die sonne beschijnt bosschen en weghen/
 
Daer elck solacelijck herte om lacht.
 
O herte in siecheden onbesneden/
 
En truert niet/ met tranen wordy gedwegen:
3635
Die soete vlechten dijns liefs die gaept+
 
Naer troost/ dijn grief wordt noch gheacht.
Jal.
 
Daer duyvel daer.
Vree.
 
Alsoo soud eerst nopen.
Jal.
 
Waer sydy maech?
Vree.
 
Achter tbedde ghecropen.
Jal.
 
Ick legghe en luystere.
Vree.
 
Certeyn en icke.
Jal.
3640
Hoe legdy ghevouwen?
Vree.
 
Crom als een picke.
Jal.
 
Ende ick verschricke.
Vree.
 
Elck stelle zijn hamerken
Jal.
 
Ten wercke van droefheden.
Vree.
 
Kijct hier int camerken/
Jal.
 
Den dranck van vruechden
Vree.
 
Hem nu verleedt is.+
Jal.
 
Wy comen hem te bate.
Vree.
 
Jae als hy ghecleet is.
Jal.
3645
Ghy telt van vieren.
Vree.
 
Ende ghy van sessen al.
Jal.
 
Sijn schoone juweelken
Vree.
 
Hy nu ghemessen sal.
Jal.
 
Al ghinghe hi ter zee hy en vonde geen watere
Vree.
 
Sulck waent hy mist.
Jal.
 
Houdt uwen snatere.
Vree.
 
Jae breydelt mijn tonghe.
Jal.
 
Cruypt dan daer achtere
3650
Tot dat water van droef heyt loopt duer den trachtere.
Dier.
 
Wats dit// hoe duchtick
 
Verhit// ontvluchtick der melodijen.
 
Ghecleet soo ben ick
 
Verleet/ soo sten ick sonder verblijen.
3655
O verlicht u herte
 
Ende swicht dijn smerte der frenezijen.
 
Gaet cust die vlechten+
 
En blust// dijn vechten/ van jalouzijen.
 
Och wats hier// ghemaect?
3660
Dit dangier// ontschaect solacelijck strijen.
 
Dijn verholen// solaes
 
Is ghestolen// arm dwaes/ als nu ten tijen.
 
Mijn bloet// verschrict
 
Den moet// verstict/ hoe sal ict lijen?
3665
Als gheboghen// beken
 
Dat die ooghen// leken/ aen allen zijen.
 
O doot/ u cracht
 
Waer noot// hier bracht/ wilt my duerrijen.
 
Tfy// vruecht
3670
Ghy// muecht wel henen schrijen.
 
Vermaledijen// moet ick den dach/
 
Dat ick die vlechte oft tgordel oyt sach.
Jal.
 
Ja dats den slach.
Vree.
 
Gheeft hem die hant.
Jal.
 
Hoe smaket suypen?
Vree.
 
Al naer den brant.
Jal.
3675
Swijcht/ neemt verstant// van alle dinghen/
 
Ende dan soo sullen wy ons liedeken singhen.
Dierick soeckende den gordel.
 
Dat ick veel soecke tis al om niet/
 
Tgordel moet dievelijck wech gedregen// zijn:
 
Dies therte ghevoelen moet sulck verdriet/+
3680
Dattet haestelic vander doot wilt belegen zijn.
 
O gordel ghi en sult niet meer aen mi omslegen zijn/
 
Dits my met heeten tranen die ogen duergietende.
 
O ogen/ ghy en muecht niet meer gedwegen zijn/
 
Met die vlechten dijns liefs alle vruecht genietende
3685
Adieu solaes in drucke vlietende/
 
Alle mijn confoort is uut ghesloten/
 
Dies my nu tleven is verdrietende:
 
Want siecte den wellust heeft uut ghegoten.
 
Ay my wat comt my int herte gheschoten?
3690
Oft waer is/ neent/ tis noyt dus ghequelt.
 
Verstandenisse roept/ wats hier ghesproten?
 
Ghi zijt tusscen twee stoelen in dasscen gestelt.
 
Sy heeft u menighen trap ontelt/
 
Die weertste/ die blusschen mach u dangier:
3695
Want sy met liefden haer herteken helt
 
Tot eenen anderen/ ende dats haer putier.
 
Tmach wel waer zijn: vercouder dan een pier
 
Is de nature droef heyt bevolen.
 
Haer mutsaert is als een vileynich dier/
3700
Heeft my mijn gordelken ghestolen.
 
Sy sant hem met valscheyt hier ter scholen
 
Om tgordel te stelene tot mijnen spijte:
 
Comt doot/ en maect my slevens quijte.
Jal.
 
Soudy vrouwen ghelooven?
Dier.
 
Ja en soud ick niet?
Jal.
3705
Dat selve doet menich man verdriet.+
Vree.
 
Gheldeloos werden
Jal.
 
Elck machs hem schamen.
Vree.
 
Uut eeren terden
Jal.
 
Int velt van blamen.
Vree.
 
Der mans ghesichte
Jal.
 
Gaet uut den ooghen.
Vree.
 
Soo ist vrouwen herte
Jal.
 
Haest om ghetoghen.
Dier.
3710
Och dat vindick aen my wel/ ic ben bedrogen.
Vree.
 
Sy verset haer canse.
Jal.
 
Laet loopen tbolleken.
Vree.
 
Springt vanden danse.
Jal.
 
Ghy en zijt gheen polleken.
Vree.
 
Sy is ghestadich/
Jal.
 
Recht als een trachtere.+
Vree.
 
Sy siet u gheerne/
Jal.
 
Maer tis van achtere.
Dier.
3715
Och dies ben ick een eeuwich suchten tachtere
 
Waer isse nu?
Vree.
 
Dats goet ghevraecht/
Jal.
 
Daermen den blinden int heete gat jaecht.
Vree.
 
In een warm camerken/
Jal.
 
By haren lieve.
Vree.
 
Hy stelt zijn hamerken
Jal.
 
Tot haren gherieve.
Vree.
3720
Hy beseghelt den brieve
Jal.
 
Juyste op dit pas.
Vree.
 
Wat leert hy haer nu?
Jal.
 
Hoese ghewonnen was.
Vree.
 
Het is een vuyl ghebras.+
Jal.
 
Sy suypen/
Vree.
 
Sy lecken/
Jal.
 
Sy vechten
Vree.
 
Sy tocken
Jal.
 
Sy treckebecken.
Vree.
 
Dit zijn die kecken
Jal.
 
Juyste naer den aert
Vree.
3725
Die vrouwen ghelooft
Jal.
 
Is hanghens waert.
Dier.
 
Dits dat mijn herte ende moet beswaert/
 
Souse lacen soo onghestadich zijn?
 
So mach vrouwen herte wel ongenadich zijn:
 
Maer daer en can ic mijn herte niet toe gegeven.
3730
Wech jalours ghepeys.
Jal.
 
Ist qualijck bedreven?
Vree.
 
Wat quackelijn quack. aant.
Jal.
 
Wie stal die vlechten?+
Vree.
 
Haren soeten smullaert// met zijn twee knechten.
Jal.
 
Nu doetse den dullaert// zijn speerken rechten
Vree.
 
Dat gaet daer henen
Jal.
 
Laet spitten laet delven/
Vree.
3735
En ghelooft ons niet/
Jal.
 
Ghelooft u selven.
Vree.
 
Ghy climt arm dwaes
Jal.
 
Twee trappen te hooghe.
Vree.
 
Ghy zijt den knoop peyns ick
Jal.
 
Achter den elleboghe:
 
Dies ghy den block sleypt tenden grade.
Dier.
 
Wat hoor ick/ ay my/ o God ghenade:
3740
Vreese voor schande tuycht sulcken smade
 
Mijns liefs/ dat ick ben tenden rade.
 
Tfy jalours ghepeys/
 
Ghy bringt sulcken last ter herten int quade/
 
Duert roepen mijns liefs onghestade/
3745
Dat ick hier late/ noyt sulcke schade
 
Miskief voor cheys.
 
Hoe mach een bloeme soo reyn van sade+
 
Groeyende met eerlijcken blade/
 
Met onghetrouwe nu passeren die trade
3750
In Venus palleys?
 
Twijfel versekert my vroech en spade/
 
Eer sy my eenighe ontrouwe dade/
 
Sy soude noch liever duergaen die pade
 
Int helsche forneys.
3755
Och dees wanckelbaerheyt hout dese reys
 
Therte in siecheden met veel gheschreys.
Jal.
 
Nu valt hem siecheden op die lede.
Vree.
 
Hy moet te bedde.
Jal.
 
Dies heb ick vrede.
Vree.
 
Sijn beenen faelgeren.
Jal.
 
Sijn leden begheven.
Vree.
 
Sijn coluer verandert.
Jal.
 
Sijn handen die beven.
Vree.
 
Sijn cracht beswijct.
Jal.
 
Sijn juecht verschoyt.
Vree.
 
Sijn troostelijck hopen/+
Jal.
 
Is uut ghepoyt.
Vree.
 
Wy en brochten noyt// meer roys te pande
Jal.
 
Ick ben jalours ghepeys.
Vree.
 
Ende ick vreese voor schande/
3765
Die de minnaers bringhen can int dangier.
Jal.
 
Tsus mommeken mom/ zijn oom is hier/
 
Die hem seer gheerne soude doen ghenesen.
Oom
 
God helpe alle siecken.
Dier.
 
Willecome moet ghy wesen/
 
Vercoorne oom.
Oom
 
Hoe ist hier ghestilt?
3770
Mijn lieve neve.
Dier.
 
Alsoot God wilt/
 
Die wellust die wordt nu so lanck so nauwere/
 
Dies therte my wordt soo lancx soo flauwere:
 
Want die cracht mijnder juecht geheel verteert// sy
 
In doloruesheden.
Oom
 
Eylacen dat deert// my/
3775
Costmen u doch helpen met eenighe saken:
 
Ick hebbe u dit suypen siet nu doen maken
 
Van verjuyse/ om tstercken der naturen:+
 
Want het purgeert1) die quade humueren/
 
Die inden lichame gheleghen zijn:
3780
Dus moet ghijt in suypen.
Dier.
 
Neen/ dat soude my teghen zijn/
 
Mijn nature en souds niet connen verdragen.
 
Ay my/ wat steecten heb ick met vlaghen?
 
Alle purgacien van medecijnen/
 
Alle confortancien// om sdrucx verdwijnen/
3785
Alle substancien// van spijse van drancke/
 
En connen my niet arm slichte crancke
 
Hier gheblusschen van mijnen onghevalle.
 
Mijn suyckere nuttende verkeert als galle.
 
Alle dat ick drincke van water van wijne/
3790
Dat dunct mijn tonghe dranc van venijne.
 
Tbroot smaect als aerde/ of tdunct mi cranc zijnde
 
En wat ic riecke dat dunct my al stanc zijnde.
 
Mijn ooren schateren my als trompetten/
 
Dat sy my thooren der vruechden beletten.
3795
Ick en voele in tasten nauwe heet by cout.
 
Mijn handen zijn doof verstorven als hout.
 
Mijn ooghen swellen noyt pijne soo hart/
 
En verduysteren/ dat ic nauwe wit voor swart
 
En onderkenne/ dit grief beswaert my.
Oom
3800
Hoe mach dat by comen?
Dier.
 
Dese lucht die vaert my/
 
Sy dunct my soo brack soo sterck van guere/
 
Datse contrarie is mijnder natuere:+
 
Dus en mach ick nemmermeer ghenesen/
 
Voor dat ick te Middelburch sal wesen.
3805
Het vogelken is gheerne daert gebroet// was
 
Alsoo tverstandich herte bevroet// las
 
Daer is die lucht een medecijne// mede/
 
Dies ick mach crijghen deser pijne// vrede.
 
Mijn juecht/ daer welvaert uut ghegoten is
3810
Volmaectelijck in Middelburch ghesloten is
 
Dus wildy my tleven verlinghen wat/
 
Doet my daer voeren/ hoe eer hoe bat/
 
Oft herte dat sal dies roepen wrake:
 
Ay my wat seg ick.
Oom
 
Weest te ghemake/
3815
Verlicht u herte cloeck als een man:
 
Ghy sulter wesen soo ick eerst can:
 
U begheerte en sal u niet ghebreken// hier:
 
Ick sal den schipman gaen spreken// schier/
 
Die u te Middelburch (hebt goeden moet)
3820
Ghetrouwelijck voeren sal.
Dier.
 
Lieve oom soo doet/
 
My is te bet dat icx vermane.
Oom
 
Uwen oorlof/ ic pijne my derrewaert te gane/
 
Lieve neve verlicht u herte alteenen:
 
God wil u bate ende boete verleenen.
Jal.
3825
Dus soudement brassen.+
Vree.
 
Dus soudement coken.
Jal.
 
Ick en sach mijn leven noyt vier bet stoken/
 
Van vruechden lache ick/ op mijn siele
Vree.
 
Het helpt my tot in mijn achter hiele/
 
Dat hy te Middelburch wilt wesen.
Jal.
3830
Saghe hy de poppe hy ware ghenesen.
Vree.
 
Ey arme blocksleypere/
Jal.
 
Ey Venus martelare.
Vree.
 
Sy heeft een stucxken in vanden hare/
 
Dies is hy siecxkens.
Jal.
 
Ke fy seg ick matte
Vree.
 
Wilde die quackele vallen opt platte/
3835
Soo waert al vetman.
Jal.
 
Jae netter dan net.
Vree.
 
Dierick is nu met druck en lij en beset/
 
Om dat hy zijn gordel heeft verloren.
Jal.
 
Hy gaet nu tschepe/
Vree.
 
Al is hy nu voren/+
 
Wy hopen noch twercxken te voldoene.
Jal.
3840
Wy sullen met hem eer morghen noene/
 
Te Middelburch. wesen/ hebt goeden moet.
Vree.
 
Wy sullens hem af gaen/
Jal.
 
Soo die droeseme den wijne doet
 
Dus gaen wy/ wy hebben tghetijde ende wint/
 
God gheve hem ramp die ons seere bemint.
Pausa.
Kath
3845
Wat heb ic gedaen? tfy my verradighe/
 
Als onghenadighe
 
So heb ick mijnen lieve beraden leedt/
 
Soo Dalida als venijnighe quadighe
 
Was een versmadighe
3850
Van Sampson/ doen sy hem thayr af sneet.
 
Insghelijcx als een nijdighe slanghe wreet
 
Van toorne heet
 
Soo heb ick nu mijnen lieve ghestolen/
 
Dit gordel daer zijnen troost aen steet:
3855
Dat ick wel weet
 
Dat zijn sinnen in Venus tempel dolen.
 
Met Judas discipulen gae ick ter scholen/
 
Ende schrijve met colen
 
Voor jonstighe minne tyrannezije.
3860
Alsoo dat schaepken den wolf is bevolen
 
In ontroostighe holen/+
 
Alsoo heb ick die liefde ghestelt op dzije
 
Dat claech ick u moeder Gods marie.
Neve
 
Och wat is u edel bloeme eerbaer/
3865
Dat ghy dus claecht?
Kath
 
Lieve neve sydy daer
 
Die een pylaer// der confortacien// zijt
 
Dies therte in jubilacien// schrijt
 
Om dat ick mijn secreet ontdecken// mach
 
Tot uwen persone.
Neve
 
Wat ick verwecken// mach
3870
Tot uwen confoorte op dat ick leve
 
Het sal u bereet zijn.
Kath
 
Danck hebt lieve neve
 
Der goeder jonste in dit versamen.
 
Nye sint dat wy te Dordrecht quamen
 
En cost ick nacht noch dach ghedueren/
3875
Om dat ick contrarie mijnder natueren
 
Uut causen van hovaerdijen ongherieffelijck/
 
Mijnen lieve hebbe ghestolen dieffelijck
 
Die vlechten dien ick hem hadde ghegheven:
 
Dies hou ick my fugetijf gheschreven/
3880
Arghere dan Helena die wel gheraecte
 
Die Paris haers dancx in Griecken ontscaecte/
 
By ontrouwe daer latende erve ende goet/
 
Daer menich voor Troyen om storte zijn bloet:
 
Want sy culpable was van al.+
3885
Oock ergher dan Medea die den scat ooc stal
 
Haers vaders/ ende haren broeder vermoorde
 
Om Jason. Dese en vlien noch niet binnen boorde
 
Teghen die quaetheyt lacen wacharmen
 
Die ick ghedaen hebbe.
Neve
 
Laet staen u carmen
3890
Eer ghy u sinnen meer verstoort:
 
Hebdy yet genomen/ peynst dat u toebehoort/
 
Ende dat hi uwe maechdelike vlechte verheven/
 
Gheen andere vrouwe en can ghegheven:
 
Al beroemt hy hem van desen buyten oghen/
3895
Hy en can daer gheen litteeckene af ghetogen:
 
Twelcke uwer eeren corrumperen// can.
Kath
 
Och wat heeft dit murmureren// an
 
Den man/ my druckich int ghepijn// siet
 
Ic gaf hem die vlechten/ sy en zijn mijn// niet.
3900
En al warense mijne alsoo ick bevroe/
 
Het gordele behoort my niet toe:
 
Dus heb ick buyten zijnder lieften
 
Sijn goet ghecreghen al ist met dieften.
 
Maer mijn goet en heeft hy niet ghehouwen/
3905
Sijn woort verwecte twerck van ontrouwen/
 
Sijn meeninge begreep ic na twoorts vercleninge
 
Sijn woort heeft spijt ghestelt ter meeninghe:
 
Is dan die meeninghe contrarie twoort
 
Om roem van vrouwen overhoort
3910
Te werpene? dies liefde blijft bedect/
 
Soo ben ick allendich wijf beghect:+
 
Want hijt woort uut onweerden op mi verhaelt heeft
 
Dies donschuldighe tghelach betaelt heeft
 
Sou hy zijn liefde noch autentijck// baren.
Neve
3915
O vercoren nichte laet sulck versijck// varen:
 
Overdenct dat inder herten gront// sy
 
Is tghene dat met woorden inden mont// sy:
 
Twoort betuycht gheerne dat therte in// heeft/
 
Ghelijck die voghele ons tbekin// gheeft
3920
Wie dat hy is aen zijn pluymage
 
En al spreectmen duer een faulx visage
 
Schoon woorden/ daer vliechter altoos mede
 
Die contrarie der duecht begrijpen stede/
 
Hoe dat zijs hem wachten int witte int swarte.
3925
In contrarien van desen/ een duechdelic herte/
 
Al macht hem veynsen voor donbekende
 
Met woorden/ daer vloeyt altoos ten ende/
 
Daer duechdelike meeninge int woort uut rijst
 
Dies hy liefs herte soet accoort bewijst/
3930
Tsy met verwervene van ghesichte/
 
Oft met versuchten: dus lieve nichte
 
En mislaet u van desen niet te seere
 
Dat ghy ghedaen hebt/ dats om u eere
 
Te beschuddene (met goeder herten eerbaer)
3935
Voor vylonye.
Kath
 
Ghy segt seker waer/
 
Vreese voor schande deed my aenvaerden:
Neve
 
O maechdelijc wesen van grooter waerden+
 
Verhuecht u/ ick hebbe vernomen// vry
 
Dat Dierick te Middelburch ghecomen// sy
3940
Tot zijns vaders huys heymelijck in secreten.
Kath
 
En mach hy vanden gordel niet weten?
Neve
 
Hoe sou hijt gheweten schoon goederhande?
Kath
 
Och wist hijt/ wy cregen eeuwelijck schande.
Neve
 
In dat quaet en can hy niet ghegroeyen/
3945
Weest onversaecht.
Kath
 
Hy macht wel vermoeyen.
Neve
 
Vermoeyen is onsekere.
Kath
 
Dat pleechtmen te segghene.
Neve
 
Nu nichte/ om dat al neder te legghene/
 
Volcht my binnen/ wy sullen raet// vinden
 
Dat vruecht der herten sal toeverlaet// sinden.

Conclusie.

Jonst.
3950
Want crancke verstandenisse brast veel lijdens.
Nat.
 
Dat bleeck aen Katherina die tgordele stal.
Jonst.
 
Jalours ghepeys maect luttel verblijdens/+
 
Want crancke verstandenisse brast veel lijdens.
Nat.
 
Elk aenvaert die wapene sonder veel strijdens/
3955
Daer hy hem selven mede dooden sal.
Jonst.
 
Want crancke verstandenisse brast veel lijdens.
Nat.
 
Dat bleeck aen Katherina die tgordel stal/
 
Soo ghy ghesien hebt.
Jonst.
 
Daer hebdijt al
 
Ende aldus voort duer dit ongheval
3960
Dierick tot sulcke siecte gherochte
 
Dat hem zijnen oom sonder eenich gheschal
 
Met grooter haest/ te Middelburch brochte.
 
Maer doen dit Katherina te wetene gerochte/
 
Soo was sy te meer bevrijt van trueren:
3965
Want daghelijcx datse zijn huys besochte
 
Ende ghinck cussen het rincxken vander dueren/
 
Recht uut berueren// vander natueren.
Nat.
 
Comt hoort wat Venus kinderen labueren/
 
Ghy sulter in worden verhuecht van gheeste.
3970
Men sal u dan toghen in eender figueren
 
Ghy en hoorde sgelijcx noyt in geenen jeeste.
 
Een dansspel ende een joyeuse feeste
 
So dede die coopman voor zijn huys houwen
 
En daer quamen met vruechdelijcken oreeste
3975
Maechden/ jonghelingen/ heeren en vrouwen:
 
En Katherina quam ooc ter feesten in trouwen/+
 
En brochte tgordel ghegort datse hem nam.
 
Comt hooret vijfste/ vrienden lofsam
 
Daer hem Katherina troost ontseyt en gracie.
Jonst.
3980
Al dat in Venus bad zijn leven oyt swam/
 
En leedt van liefde noyt sulcke temptacie
 
Als Dieric: maer hoort voort een soete collacie.
Eynde vant vierde spel.

Prologhe vant vijfde spel.

Jonst.
 
Die vlamme des heylighen gheests onsprekelijck/
 
Verlicht u alle amouruese sinnen.
Nat.
3985
God verleene hem die onduecht is verstekelijc/ aant.
 
Die vlamme des heyligen geests onsprekelijc.
Jonst.
 
Ende alle jonstighe herten ghebrekelijck/
 
Late God profijt der sielen ghewinnen.
Nat.
 
Die vlamme des heyligen geests onsprekelijc/
3990
Verlichte u alle amouruese sinnen:
 
En sonderlinghe die ons materie beminnen/
 
En warachtich bekinnen/ twelcmen hier sien mach
 
Van Dieric de hollandere soot gescien mach.
Jonst.
 
Natuerlick ghevoelen gheeft hier sententie/
3995
Als jonstighe sin/ diet wel duersiet:
 
Ende al by redelijcker influencie/+
 
Dat na der naturen dus is gheschiet.
 
Alsomen u speelwijs hier doet bediet
 
Dat Katherina sheermertens hem tgordel stal
4000
Uut vreesen van schanden/ tsghelijcx verdriet
 
Uut begheerte van hoocheden Dieric bequal:
 
Dies hy te Middelburch sonder eenigh gescal
 
Ghebrocht was van zijnen oom vercoren:
 
So ghy int vierde vervolch hebt mogen horen.
Nat.
4005
Sijn vader en moeder daeromme bedroefde/
 
En sochten aen wij se meesters raet:
 
Maer die medecijnen die hy behoefde
 
Dat was reyn troostelijck toeverlaet
 
Van lieve: en die staken sy vast achtere:
4010
Dies Dierick den amouruesen draet/
 
Int ontknopen viel veel tonsachtere.
 
Uut vreesen van scanden dochtet hen lijen lachtere/
 
Dat hem Dieric aen die maecht verneren woude
 
Daer zijn herte in accorderen soude.
Jonst.
4015
Nae dat hem tgordel ghestolen was/
 
Versiecte hem therte van daghe te daghe.
Nat.
 
Sijn troostelijc hopen hem al verquolen was.
Jonst.
 
Jalours ghepeys was hem een plaghe.
Nat.
 
Mistrouwen van lieve hing aen de craghe.
Jonst.
4020
Blasphemie int herte venijn vast ingoot.+
Nat.
 
Spijt was met onwaerden oock ten ghelage.
Jonst.
 
Twijfel meer drucx dan vruechden boot.
Nat.
 
Misbruycken van lieve soo vierich schoot/
 
Dat hy alle huere riep om die doot,
Jonst.
4025
Uut natuerlijc ghevoelen muechdijt begrijpen
 
Die glose van onsen text bequamelijck.
Nat.
 
Elck wille naer twerck verstant vast nijpen/
 
Uut natuerlijc gevoelen muechdijt begrijpen.
Jonst.
 
Elck smake die vruchten die hier rijpen/
4030
Twordt alle minnende herten vramelick.
Nat.
 
Uut natuerlijck gevoelen muechdy begrijpen/
 
Die glose van onsen text bequamelick.
 
Ghy sult hier horen/ tis oock betamelick
 
Hoe Katherina die alle solaes vermochte/
4035
Secretelijck Diericx huys besochte.
Jonst.
 
Sy besochtet huys/ men vinter noch meer
 
Om taenschouwene datse beminde/
 
Ende dede soo menighe lose keer
 
By nachte by daghe dat hijt bekinde.
4040
Naer dat ick in Venus boecken bevinde/
 
Ghinck sy den rinck cussen vander dueren:
 
Al wasse in smertelijcke allinde/+
 
Haer en mochte genen anderen troost gebueren:
 
Dies moeste sy eeuwelick claghen en trueren/
4045
Soo ghy in dit vervolch seer soet
 
Sult horen en vaten: maect blijden moet.
Nat.
 
Om Diericx herte te conforteren
 
Een croonspel dat joyeus int schouwen was aant.
 
Dies elck stont te jubileren
4050
Met eeren voor scoopmans huis gehouwen was:
 
Daer menich lievelick opsien van vrouwen was/
 
Menich schoon jonghelinck appart en jent/
 
Menich reyn maechdeken dat vol trouwen was
 
Ghejonstich in duechden obedient.
Jonst.
4055
Daer was elck zijnder liefste ontrent.
Nat.
 
Daer sachmen vriendelick coluer vernouwen. aant.
Jonst.
 
Daer was liefs wesen int herte gheprent.
Nat.
 
Daer sachmen met trooste miskief verspouwen
Jonst.
 
Daer was thertelic suchten en het handen douwen.
Nat.
4060
Daer was menich vrolick liedt ghesonghen.
Jonst.
 
Daer was alle onghenoechte int verschouwen.
Nat.
 
Daer was menigen lustigen spronc gesprongen.+
Jonst.
 
Elck wille in taenschouwen therte verjongen/
 
Ghy sullet horen/ verhuecht uus sins gedachte
4065
Hoe dat Katherina tgordel ten danse brachte.
Nat.
 
Doen Dierick tgordel met ooghen aensach/
 
En mocht hy haer wesens niet langer derven:
 
Maer hi riep als een die niet voorder en mach
 
Ick moetse spreken oft ick sal sterven.
4070
Sijn vader gheloofde hem menichwerven/
 
Hy soude hem die schoone maecht doen spreken:
 
Om dat solaesheyt in hem soude erven.
 
Maer lacen God dat moeste hem ghebreken/
 
Uut hovaerdijen was hem troost ontsteken:
4075
Ende uut vreesen haer selven te blameren/
 
Ontseyde hem Katherina te conforteren.
Jonst.
 
Soot natuerlijck ghevoelen weet te studeren
 
Om der liefsten mede te exalteren
 
Sal ick hier als jonstich doen blijcken.
4080
Pijnt den spieghel der minnen te visiteren/
 
Den keest int herte soo te fonderen
 
Datter duecht uut vloeyen mach tallen wijeken.
 
Wy bidden u ghemeenlijc arm met den rijcken
 
Om audiencie/ swijcht uwer talen:
4085
Wy gaen beginnen/ vruecht moeter uut dalen.+

Die baniere vanden vijfden spele.

 
Dits tfijfste spel ghy amoruese figueren,
 
En wilt niet trueren, hier sal ghebueren,
 
Hoe Katherina cust het rinexken vander dueren
 
Als roose flueren: dies vruecht gheschien sal:
4090
Ende hoe sy het jonstelijck berueren
 
Der natueren, sal willecueren
 
Ten danse te comene ter selver hueren
 
Om bespueren, oft hijt gordel sien sal:
 
Comt sietet figuerlijck hoement bedien sal.+

Vorige Volgende