Huys-gesangen

[p. 12]

Morgen-Gesang. Op De twaelfde dagh over De voldoeninge Christi.

Stemme: psalm 51. Ontfermt u over my arme sondaer.

1.

KOm Christen-volck, beschout het golgotha,
Siet wie, en waerom dat hy stort die klachten:
Wat doet zijn ziel soo jammerlijck versmachten?
Hoe roept hy soo benauwt zijn Vaders nae?
Is nu de Helt versaeght, en meer bevreest
Als menigh Martelaer in sware pijnen?
Neen, neen, 'tis vry wat anders hier geweest.
Gods Toorn doet soo zijn krachten gansch verdwijnen.

2.

Hy draeght de straf voor menigh duysent mensch:

Hy sterft in plaets van die selfs mosten sterven.
Hy socht door 'toffer bloet soo te verwerven
De vreed met Godt. Hy heeft geen hooger wensch
Als dat Gods toorn soo grimmigh branden mach
Op Ziel en Lijf, dat nae dit naere kermen
Voor 'twraeck vyer lichte Gods versoende dagh,
Op dat Gods Liefde vyer ons mach verwermen.

3.

Hy storf als mensch, maer die zijn lijdens strijd,

Als Godes Soon, deed zijn van groote waerde:
Hy storf aen 'tCruys, 'tis waer, 'twas maer op d'aerde
Doch, d'eeuwigheyt is minder als dees tijdt.
Want die hier leedt, was Godes eygen Soon.
Hy quam als borgh, soo kon, soo mocht hy lijden
Voor andere : 'tis billijck dat de Loon
Wort toegerekent over alle tijden.