Huys-gesangen

[p. 11]

Morgen-Gesang. Op De elfde dagh over Christi verhooginge.

Stemme: psalm 2. Waerom raest dat volck met sulcken hoogmoet.

1.

SOud dan de Heylige in't naere graf,
Dus afgeslooft als andre menschen rotten!
O Neen, de Engel daeld' en wentelt af
De Graf-steen, en vervaert de helsche rotten.
Hy rijst, na dat hy weder nam het leven:
En toont sigh levendigh aen dees en geen:
Tot schrick van die voor zijn verschijning beven,
Tot troost voor petrus, en voor Magdaleen.

2.

Hy wenscht den vreed in't Apostolisch Huys:

Hy troost, en wandelt met haer veertigh daegen:
Hy neemt soo wech de ergernis van't Cruys:
En maeckt te schand der Joden list en laegen,
Hy vaert om hoogh ten Huyse van sijn Vader
Hy set sigh aen zijn Vaders rechter handt.
Hy sal hier naer de menschen al te gaeder
Ten oordeel daegen uyt het gantsche Landt.

3.

Dus kreegh de Heer dien Heerelijcken Naem:

Waer door de Duyvelen selfs moeten beven.
Dus wiert hy voorspraeck voor ons al te saem,
Dien hy door bloet verworven heeft het leven,
Hy rees uyt 'tGraf, tot hoop voor ons verrijsen.
Hy voer om hoogh, en maeckt ons daer gereedt
Het Hemelsch Huys ; zijn Geest komt ons bewijsen.
Sijn liefd, en wordt een trooster in ons leedt.