Huys-gesangen
(1658)–Franciscus Ridderus– Auteursrechtvrij
[pagina 10]
| |
Stemme: psal. 22. Waerom verlaet ghy my &c.
O' Goede Godt! O liefde wonder groot!
'kVind niet alleen u Soon in d'arme schoot
Van d'arme Maeght, onder naere suchten,
Maer oock in 't vluchten.
Herodes socht zijn leven af te snijden:
Hy most daer nae veel smaet en armoed lijden,
Sijn eygen volck, die wierden zijn vyanden
Tot de banden.
2. Hy wiert van petrus schandelijck versaeckt:
Na dat hy nu in banden was geraeckt:
Na menighspotten ende veel slagen
Most hy oock dragen,
Selfs t'lastigh houdt verwesen om te sterven,
Dus mosten wy de zaligheyt be-erven:
Men hingh hem op aen 'tCruys in pijn en schanden,
Door beuls handen.
3. Daer hingh hy als een uyt de moorders rot:
Sijn kleedt wiert uytgedeylt door 'tspottigh lot.
Hy dorst, maer 'tvolck om zijn dorst te laven
Hem edick gaven.
Dees spot, en d'ander schimpt hem toe seer bitsigh:
Een yder socht zijn sterven even hitsigh.
Hy wiert, na dat zijn ziele was geweecken,
Noch doorsteecken.
4. Hy daelt in't graf, na dat zijn bange hert:
Had uytgestaen de anghst van helsche smert.
Soo most Gods Soon, ten boet van ons sonden
Sigh laten wonden.
Niet eerder was de Joodsche raedt te vreden,
Voor dat Gods Soon dit alles had geleden,
Geen middel, om ons van de doot te vryden
Als dit lijden.
|
|