De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert

Den Cxxxviij. Psalm.

ICk wil, o Heer, uyt 'sherten gront
Met mijnen mont
V danck bewijsen.
Ick wil by menich vorst en Heer
V nae en veer
Met psalmen prijsen.
Ick wil, Heer, nae u heylichdom
My buygen, om uw' naem te singen.

[fol. R12r]

 

 

Om uwe trou en goedicheyt

 

Ben ick bereyt V lof te bringen.

 

 

 

2 Want ghy maeckt uwen name groot,

 

Als ghy in noot

 

V toont waerachtich.

 

Als ick u aenroep, Heere, ghy

 

Verhooret my

 

En sterckt my crachtich.

 

De coningen des aertrijcx al

 

Met bly geschal

 

V sullen eeren,

 

Wanneer sy hebben aengehoort

 

V heylsaem woort

 

'tWelck haer sal leeren.

 

 

 

3 Sy sullen singen gants verheucht

 

De reyne deucht

 

Van uwe wegen.

 

Want Godes groote heerlijckheyt

 

Is wijt verspreyt

 

En hooch gestegen.

 

Al is syn stoel verheven hooch

 

Noch siet syn ooch

 

Den mensch deemoedich.

 

De stouten hy van verre kent

 

Die hy toesendt

 

Haer straffe spoedich.

[fol. R12v]

 

4 Wanneer ick ben in tegenspoet,

 

Ghy, Heere, doet

 

Mijn siele leven.

 

Als mijnes vyants tooren brandt,

 

V rechterhant

 

My heyl wil geven.

 

Voor my sult ghy het eynden drae,

 

Want u genae

 

Moet eeuwich blijven.

 

Het werck van uwe handen, Heer,

 

Ghy nimmermeer

 

Sult laten drijven.