De CL Psalmen Davids, eerst in Nederlantschen dichte gebracht door Petrum Dathenum, ende nu in sin ende rijmen gebetert
(1640)–Jacobus Revius– Auteursrechtvrij
[Folio H4r]
| |
Die tegen my met veel geschals
Tesamen rotten, en raet slagen
Mijn ziel te plagen.
3 Sy hebben tongen, diese wetten
Gelijck een sweert tot wreede moort.
Gelijck een pijl doorsnijt haer woort,
Twelck om de vrome te verpletten
Sy veerdich setten.
4 Op datse mogen int verborgen
Doorschieten den oprechten man:
Die heefter angst en vreese van,
Als sy, hem pogende te worgen
Voor niemant sorgen.
5 Haer selven sy moetwillich stercken
In hare rancken schalck en boos,
Sy bergen hare stricken loos,
En seggen:wie sal onse wercken
Doch connen mercken.
| |
Pause.6 Sy ondersoecken diepe vonden,
Arbeydende te zijn gewis
Van al wat na te speuren is.
Ia souden 'smenschen hert doorgronden
Indiense conden.
7 Maer God, na wiense weynich vragen,
Eer sy het dencken, sal in yl
Op haer afschieten synen pijl,
En haer de welverdiende plagen
Te huys doen dragen.
8 Haer eygen tong' sal haestelijcken
| |
[Folio H4v]
| |
Haer brengen tot een harden val.
Een yder diese siet, die sal
Verbaest en bevende gaen strijcken
En van haer wijcken.
9 Dan sullen alle menschen achten
Op 't wonderwerck van onsen Heer,
Oock luytbaer maken syne eer.
En merckende op syne crachten
Na wijsheyt trachten.
10 d'Oprechte sullen troost becomen
In God haer helper uyt den noot,
En hem betrouwen totter doot.
Syn name salmen hooren romen
Van alle vromen.
|
|