Triomf van Nederlandt, of vervolg op het Eerste Tweede en Derde deel van het Geuse Liedboek (1734)

Triomf van Nederlandt, of vervolg op het Eerste Tweede en Derde deel van het Geuse Liedboek

(1734)–Dirk Ravestein– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 65]

Rouw-klagt op de Doot van de Heer Minno, Baron van Coehoorn, Generael van de Artillerey, Luytenant Generael van de Infanterey, Directeur Generael vande Fortifications der Staaten Generael der Vereenigde Nederlanden, Gouverneur en Luytenant Generael van Vlaenderen, en de Forten op de Schelde in Brabant, Collonel van een Regiment te Voet &c. Overleeden in 's Gravenhage, op den 17. Maart 1704.
Voys: Ach Isabel hoop van myn leven. Mars die schijnt geheel bezweken, In desen tijdt, Nu dat de Faem hem komt tonen een teeken van veel droevigheyd, Dat Neerlant is een Helt ontvallen: Tot haer groot verdriet, die tegen 't Frans gebiet, Haer werken en Wallen, Maakten haest tot niet.
[pagina 66]
Die meer als Hercules zijn kragten, Stont te verstaen: Als hy door vuer en vlam, quam met zijn magten, Zoo wast haest gegaen, Sijn beleyt was niet te begrijpen, Waer dat hy quam voor, Dat most buygen het oor, En danssen na zyn pijpen, die daer speelden voor. Hy was een schrik voor de Vyande, Aen allen kant: Wanneer zijn naem, haer Steden maer aenranden, Of Canon wiert geplant, Zoo beefden strak haer ingewanden, Voor dien Ridder vroom, die sonders schrik of schroom, de Vyanden dee beven: En haer hiel in toom. Waer van Keysersweert sal getuygen, En de Stad Bon, Hoe dat sy haer daer hebben moeten buygen: Voor zijn grof Canon, Granaten Bomben en Carrassen en Musketten blank, Gaf haer een droeven sank, Ja al sonder verrassen, 't Most in sijn bedwank. En nog veel meer andere Steden, Tot haerder spijt, Die sy hadden onder den schijn van Vreeden, Genomen heel subijt, Die dee hy haer met haest verlaten, Door zijn Vuyr en Stael, En weer geven al te mael, alles tot onser baeten, Als een vroom Generael. 't Fort Sint Donaes was haest gewonnen, Door sijne hant, Wanneer hy maer daer op stelden Canonnen, En Mortiers geplant, doen sag men haer werken vervallen, Tot roem voor den Staet, Dat sy met droef gelaet, daer mosten geven alle, Ja als despiraet. Zijn naem besproeyt de gansche werelt, Zo ider siet, En met een Lauwer-krans geheel beperelt, Tot Vyants verdriet, Hy en ontsag noyt vuer nog degen, of een sterke Vest, Het sy in wat gewest, Of Hagel Wint of Regen, Het most buygen op 't lest. Die heeft de doot eylaes verslonden, En neer gevelt, O doot! dorst gy met uwe prickel wonden, Treffen zo een Helt, die Neerlandt so ten dienst kon wesen, In den tijt van noot, O felle wreede doot! Most gy u pijl en peesen, Werpen in zijn schoot. Om Coehoorn van ons af te rucken, De bloem van 't Lant, Die vromen Helt zijn levens draet te plucken, Sonder tegenstant, Gy bestreyt ider sonder schromen,
[pagina 67]
Konink Prins of Heer: Gy veltse al daer neer: Ider moet voor u schromen, En voor u scherp geweer. 't Is waer wy moeten alle sterven, Als Stof vergaen, Want niemant heeft 't leven hier te erven, Die altijt sal bestaen, Maer Helden lof sal noyt verdwijnen, Zo lang der Sterren staen, Of als men Son en Maen, By Menschen sal sien schijnen, En noyt onder gaen.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

datums

17 maart 1704

lied

Naar de Nederlandse Liederenbank