Een Victorie Lied, het welke de Geallieerde tegen de Frans hebben bevogten by Stolhoven, op den 3. 4. en 25. April 1703. onder het beleyt van den Prins Louwies van Baden, tegen de Franse Generaels Monsieurs de Villars en Tallard, die tot vyf mael toe de Lienie hebben geforseert, en zijn met verlies van Ses-Duysent Dooden te rug geslagen, en Tweeduysent Gevangens behalven haer Gequeste, en daar by veel Canon en Bagasie by de Geallieerde verovert, en verscheyde Vaandels en Standaarden, en zijn voorts gevlugt tot onder Straetsborg.
| |
kloekheyt voort gaen planten,
Gelijk als men men nu hoort en siet,
Als aen den Boven-Rijn is geschiet.
Daer Villaers quam met groote magte,
Ende viel op de Lienie aen,
Hy dagt ons Volck heel te verslaen,
Daer op spanden hy aen sijn kragte,
Maer het is hem gevallen duer,
Als hyder most wijken met groot getruer.
Tallard die en dee ook niet minder,
Marseerden op de Linie aen,
Met vijf-en-veertig duysent Man,
Die al meenden sonder hinder,
Te overweldigen met kragt,
Ende door te breeken met alle magt.
Maer de beroemde Prins van Baden,
Gaf order haest aen alle kant,
Dat het Canon most zijn geplant,
En ging de Franse lust versaden,
Al met het schroot uyt het Canon,
Ende uyt Musketten en Muskaton.
Villars en Tallart gingen raet pleegen,
Om dit nog meer te wagen gaen,
En vielen weder moedig aen,
Men ontving haer ook wel ter deegen,
tot vijf mael toe heel onvervaert,
Want ider was Krijgs-man van aert.
De Trompet klonck aen alle ende,
Met Herpouk en Trommel klank,
De Vyant scheen als in bedwank
Want hy en wist hem niet te wende,
Of hy stiet over al zijn kop,
Zoo most hy weer het haase pat op.
Ruyters, Dragonders, Voet-Soldaten,
't Was al vol moet en dapperheyt,
Ja alle Ridders in den strijdt,
Zo dat den Vyant daer most laten,
Ses duysent Mannen op dat pas,
Ende verlaten het velt ook ras.
Daer by nog twee duysent gevangen,
En veel Bagasie van zijn treyn,
Gebroocken is nu haer desseyn,
Dat haer nu valt duer en bange,
Als sy dencken om dit onthael,
Zo sal het berouwen haer altemael.
Daeer by ook 't Canon verlaten,
En wijcken na Straetsborg aen,
Om daer in veyligheyt te staen,
Door schrik van al onse Soldanten,
Dieder nu in haer Leeger staen,
Daer syder met schanden voor vlugten gaen.
Verheugt u Geallieerde te samen,
Dieder al zijn in een Verbondt,
Ende dankt Godt met hert en mondt,
Voor dees Victory seer bequame,
Toont uwe moet en kloek verstant,
Ider voor de Vryheyt al van zijn Lant.
|
|