Wat zei, wat zong 'dat Kwezeltje'

[p. 35]

Maart

Trekt henen, gij treurige dagen,
Trekt henen, gij mist, zoo kil!
Gij wind, met uw buiige vlagen,
Uw akelig, naar gegil.

Goddank! er schiet door de wolken
Al menige glinstrende schicht,
Verheldrend de neevlige kolken!
Goddank! weer schijnt het licht!

Goddank! de koestrende stralen
Bevrijden het sneeuwige veld,
Doorboren de ijzige schalen,
Die de waters hielden bekneld.

Van grijze Wintergewaden
Ontdoen zich weide en geboomt;
Groen schieten de botten, de bladen
Vertoonen zich half beschroomd.

O mensch, ruk of van uw harte
Des weemoeds kil gewaad!
Waar broeide menige smarte,
Laat kiemen het vreugdezaad!