Wat zei, wat zong 'dat Kwezeltje'

[p. 30]

Kloosterleven

O liefdeleven, schoon en puur,
O hartstocht, door geen lust verlaagd,
O weelde, die de ziel verzaadt
En strafloos voedt vervoerings vuur!

O zoet bijeenzijn met den vriend,
Door 's levens zorg nooit weggerukt,
Maar immer goed en immer trouw
En immer nieuwe vreugden biênd!

O blij verkonden van den naam,
Die gansch de wereld hooren mag:
Het ‘Jesu, amor, sponse mi!’
Dat vroomheid wekt en nimmer blaam!

O leven, van de levensbaan
Ontheven door een vleugelslag
Die afschudt al het stof der laagt':
Geen ander kan uw schoonheid aan.