Album Joannis Rotarii (Johan Radermacher)

[fol. 54r]

[7. Johannes Vivianus, Brief aan Justus Lipsius met gedicht over de dood van zijn zoontje, januari 1592.aant.]

Jo. Vivianus J. Lipsio ¹

Salve Plurimam mi Lipsi. Te ut participem faciam mei luctus, Versiculos mitto, in quibus si quid stridulum, in calente moerore fusos ignosce. Puer erat quinquennis, in quo optimae indolis igniculi iam apparebant. Nunc hoc tantum, Versiculos. Salve iterum amicissime Lipsi Aquisgrano 28 Januarii 1592.

O Alme Deus, ô numinis
Potentiâ haud effabili,
Non satior unquam te prece,
Gemituque grates plurimo
Fundens, anhelans te alloqui.
Nam seu benignam dexteram,
Quam sentio saepissimè,
Extendis: hac sive in sinum
Velut reductâ, corripis,
Quod saepiusque sentio;
Agnosco providentiâ
Conditum amorem. utrumque mî
Immensum, et haud effabilem.
Sic mî benignè hunc flosculum
Dederasque prolis, sed frui
Languente tantum ut flosculo,
Mî providusque hoc gaudii
Moerore multo temperans,
Alia volens spectarier,
Aeterna, vera, quae prior
Animula dulcis possides,
Animula pars nostri tenes.
Quantula voluptas, quae hîc capi
Quantulave rebus gloria
Surgit caducis! omnia
Volvas, revolvas, quid nisi

1 Hetzelfde gedicht treft men aan op fol.62r.

[fol. 54v]

 

Orientia, occidentia,

 

Ambigua laeta tristium?

 

Mens ubi quiescis? hîc nihil

 

Genî tui, vel Indolis.

5

Sed praeter hoc unum, chori

 

Pars esse delecti Deo,

 

Chori qui imago est illius

 

Qui vivit aeternum Deo. ²

 

Cui qui omnia est, est omnia.

10

Ast hic rudimentum, imbui

 

Amore, amore assurgere,

 

Moveri ab alto spiritu

 

Haurire ab imo spiritu

 

Alloquia vitae, unà dapem

15

Fruique, vitam quae novam

 

Vitam ad perennem coelitum

 

Magis magisque permovet.

2 Regels 7 en 8 staan in de marge met invoegteken.