Lauwer-stryt

Klinck-dicht,
Op het overlijden van d'Eerbare Juffr. Ester van Waasbergen, Ontslapen den      July 1664.

HEeft d'alverslindbre Doodt haar Dochter 't Graf-spelonk
(Wiens onversaadbre buyk staagh schreeuwt om Ademloosen)

[p. 356]

 

Noch niet ghenoegh verzaat? en wil s'er niet verposen?

 

Ach leyder! neen: ze moest noch door een snode vonk

 

De liefbre-levens-draat van Amstels maagdepronk,

 

Door branden op het wreetst: ô droef en duldelose

 

Ja duble smert! wiens borst is zoo als ys bevrozen

 

Die 't niet met my en raakt? zy die noch onlanghs blonk

 

In 't Heylighdom, met een vergode glans en luyster,

 

Is nu der wormen aas! haar sterre dook in duyster:

 

Doch, achter dat gordijn beglanst haar rijkerligt,

 

Van duyzent zonnen die in Salem op haar straalen.

 

Is zy dan doodt? ô neen! ze leeft, en vreest geen schigt

 

Van pest, of doodt-quetzuer, maar lagt om zulke qualen.

Ik tragt VEERder,

Cornelia van der Veer,