Lauwer-stryt

Jaar-vaasjes
Aen de Amstelsche Minerva, Juffrouw Cornelia van der Veer,
Op haar Vijfentwintighste Verjaardagh.

VErjaarde Kunst-goddin, die op een throon van wolcken

Door praal-rijk Veer-gheswier, sit by de Son geplaast,

Hoe wierdt Heer Gijsbrechts Rey (van daagh) met vreucht verbaast,

[p. 349]

 

Als eerst uw teer geschrey, quam melden dat ghy haast

 

Door dicht kunst worden souw de praal van d'Amstel volcken.

 

Uw kinderlijke-wiegh was als Dianas koor

 

Met heyligh tempel-kruyt, en blom gewas om-weven.

 

De Susters van Parnas, uw welkomst quamen geven

 

Met zangh en wieroock-geur, ja d'aardtkloot scheen te beven,

 

Tot teecken dat uw komst yets wonders bracht te voor:

 

De treckjens van uw mont, met zwijgent soet gewemel,

 

Ontdeckten met haar swier Vrouw Junos Majesteyt,

 

In't op slach van uw oogh blonck Pallas wijs beleyt,

 

En in uw teerd're borst d'Atheensche schranderheyt,

 

Al gaaven tot u pronck geregent van den Hemel:

 

Na dat uw kindts-heydt dees Orakels heeft verbeelt;

 

Zoo zien wy nu die eeuw, daar selfs uw luyster luystert:

 

Daar uw gespits vernuft zich aan dees wijsheyt kluystert,

 

Daar alle weten-schap wort door uw konst verduystert;

 

En daar d'onsterflijckheydt, u Maros lauw'ren deelt.

[p. 350]

 

O dierbaar pronck-juweel, ick groet uw wijse sinnen,

 

Noch jongh in jaar-ghetal, maar grijs in konst, en dicht;

 

Waarom Apollo u gewijde Tempels stight,

 

Op dat uw glory-roem door alle eeuwen licht,

 

En onverwelckbre lof noch naar uw tijdt soudt winnen.

J. Smidt.

Aenden Amstel den 30 van Ooghstmaandt 1664.