Lauwer-stryt

[p. 152]

Klinck-dicht
In het stamboek van de Godtvrughtige en Redenrijcke Iuffrou, Me-Iuffrou Cornelia van der Veer.

Sal door een logge geest deez slappe handt gedreven

Omschrijven uwen lof, ô Godt-geweyde maeght!

(Van wiens vergode geest den gantschen aertkloot waeght)

Daar dunktme kan mijn veer uw veer geen eer meegeven,

Terwijl ick sulx te doen tracht; siet! mijn ving'ren beven;

Mijn al te tragen geest, die nooyt en wiert gejaeght

Op 't spits van Helicon, deyst als sy werdt gedaeght

Om uwe schranderheyt en Godd'lijckheyt na 't leven

Te schild'ren op 't papier, ô welbegaaft vernuft!

Wanneer ick u beschou, ick sta gelijck versuft;

Mijn ziel is wech gerukt, mijn sinnen opgetogen,

'k Ben van verwond'ringh stom; voor wijsheyt acht ick dan

[p. 153]

 

Te swijgen, 't welck ick nooyt genoeghsaem spreken kan.

 

Ick ga ootmoedigh voor u Godtheyt neergebogen.

En blijve, gelijck ick was

UE. goetgunstige vriendt, seer leersame en kunstminnende

Lambertus Fyten.

Den 6 maent 21 dagh. 1664.